De Rijdende Ms Effie Interview
Deel 2, uur 1
met ALAN WATT
20 Januari, 2007
Dialoog kopijrecht van Alan Watt – 20 januari 2007( Muziek en literaire citaten uitgezonderd.)
|
"Jambalaya (On the Bayou)" By Karen Carpenter Goodbye Joe, he gotta go,
me oh my oh
|
"Jambalaya (On the Bayou)" door Karen Carpenter
Dag Joe, hij moet gaan, mij oh mij oh Hij moet gaan –de pirouge palen langs de bayou Zijn Yvonne, de allerliefste, mij oh mij oh Jagerszoon, dikke pret op de bayou
Thibadaux, Fountaineaux de plek die zoemt er Leuke lui komen kijken in dozijnen naar Yvono, Gekleed in stijl, worden wild, mij oh mij oh Jagerszoon we krijgen pret op de bayou
Jambalaya , een vissepot en sneetjes gumbo Want vanavond zie ik mijn-o liefste mio Pak gitaar, vul de kruik en wordt vrolijk Jagerszoon, dikke pret op de bayou |
Effie:……. vanaf de tijd van mijn grootvader tot nu, hoe de overheid insloop en insluipt en je controleerde en je in verzekerende bewaring van de staat heeft gesteld.
Alan: wel, dat hebben ze zeker gedaan.
Effie: Zoals ik zei, en ik heb het waarschijnlijk eerder gezegd, mijn grootvader moest de boerderij verlaten om wat hard geld te verdienen om de wegenbelasting te betalen. Dan ga je vanaf daar tot taan nu en ze zijn gewoon bij je ingetrokken.
Alan: wel dat is zo goed als zeker waar we met dit alles nu zijn.
Effie: ja en zoals ik zei, ik zei, je hebt – zie je , de overheid – ik bedoel, in mijn levenstijd, hoe ze gewoon bleven sluipen en sluipen en belastingen toevoegen en nog meer controles en belastingen. Tot het punt waar je nu bent. Zelfs als je zou willen of misschien, je zou deze dagen zelfs niet in staat zijn om onafhankelijk te zijn en dat de mensen niet werken vanwege al die wetten die ze hebben. Ik bedoel, gezondheidswetten. Je zou er niet zonder kunnen – ze betalen, weet je – water en licht en andere dingen en dan de belastingen. Dus zijn we niet meer vrij. We waren het nooit. We dachten alleen maar dat we dat waren. Ze geven ons een tijdje wat meer lokkertjes maar dan beginnen ze het dicht te knopen. Ik kan me in de tijd van mijn vader, herinneren dat ze een $ 3 vergunning op je auto zetten en dat was de eerste vergunning en toen ik oud genoeg was – als jonge mensen oud genoeg zijn dan was het nodig dat ze je auto leerden rijden. Wel, je begon gewoon te rijden en dat was het en dan komt plotseling de overheid langs en zegt dat je tegen de wet handelt. Om dat te doen, moet je een vergunning hebben en dat heb ik dus nooit kunnen uitpuzzelen. Dat is een van de dingen die me lange tijd een raadsel zijn geweest. Het was tegen de wet, maar als je een bijdrage betaalde was het goed. Ze geven jou toestemming.
Alan: is dat niet verbazend? Het is een mirakel.
Effie: is dat niet iets?
Alan: Ja.
Effie: en al die andere dingen die tegen de wet zijn. Het is tegen de wet, totdat je ervoor betaalt.
Alan: het maakt het legaal. Dus een vergunning is niet meer dan dat. Als je het betaalt, mag je de wet legaal breken.
Effie: dat klopt of betalen. Dat is de beste manier om het te zeggen. Ik wilde iets anders zeggen, maar het is hetzelfde. Weet je, ik denk vaak over de Indianen na. Eerst hadden ze – ze waren gelijk en ze maakten verdragen met hen . Dan, uiteindelijk sloten hen af, tot waar ze nu zijn, in verzekerde bewaring van de staat en dat is de manier waarop ze ons behandeld hebben. Beetje bij beetje. Beetje bij beetje en dus, daar ben je nu. Je kunt niet aan hen ontsnappen.
Alan: het is hetzelfde als met de verzekering.
Effie: verzekering?
Alan: voor de auto.
Effie: o ja.
Alan: het zelfde ding. De grote jongens lobbyden om de verzekering wettelijk te maken. Als je er eenmaal een wet van hebt gemaakt, dan vliegt het als een pijl omhoog, tegenwoordig móet je er een hebben. Het is gewoon een afpersingszwendel.
Effie: dat klopt en weet je, als je – ik wilde iets zeggen maar ben het vergeten maar als je nu maar mogelijk kon ruilhandelen, kon je er niet mee weg komen, omdat ze je dat niet zouden toestaan.
Alan: ja.
Effie: want zelfs een parochie, de kleinste overheid vertelt je wat je moet doen en zo, en dat is gewoon hoe het is, en het doet me aan een verhaal denken. Op een keer, ik hoorde een vent praten over hoe hij een kikker pakte en hem in heet water deed – hij legde hem in water – zette hem in water en hij begon het op te warmen. Wel, de kikker zat daar alleen en dus, zoals ik zei, ze warmen ons, een voor een, op en we geven geen weerstand en dus zetten ze het vlammetje hoger en hoger.
Alan: wel, het is zo dat als je een generatie getraind hebt, denkt de volgende generatie dat het allemaal normaal is omdat de ouders van je verwachten hetzelfde te doen.
Effie: weet je, gisteren vertelde ik iets aan iemand, ik zei, weet jij dat ze ons goud van ons hebben afgepakt? En ze keken naar me alsof ze niet wisten waar ik het over had. Ik zei, wel, in andere landen noemen ze dat nationaliseren maar ik zei; - maar ze moesten de medewerking van de gouverneur hebben. Ze hadden niet genoeg moed om dat te doen. Ze maakten een listige deal met de gouverneur – of de gouverneurs en sindsdien moeten de gouverneurs ermee instemmen. Alles en alles en dus hebben ze een kans om uit die 10 vierkante hectaren te gaan en ze verhuisden en ze hebben het sindsdien, beetje bij beetje, overgenomen en niemand klaagt. Nu zou je het toch geen goed meer doen. Wat kun je met éen geweer doen, tegen al die geweren die ze nu hebben?
Alan: ja.
Effie: in de handen van de politie en de overheid.
Alan: niets.
Effie: je zou een schot kunnen doen maar dat is ongeveer alles.
Alan: wel, het zijn toch gezichtsloze legers. Dat is wat ze ons in de Star Wars films lieten zien. De menigte riep voor het leger en ze worden allemaal uit de laagste der laagste gerekruteerd en allemaal getraind in wat hen verteld wordt te moeten doen. Dan zou het er toch niet toe doen hoeveel schoten je loste, nietwaar?
Effie: over dat gesproken, ik las hoe de Engelsen de politie van de mensen op straat afzonderden. Wel, ik heb dat hier in de Verenigde Staten zien gebeuren, hoe ze de politie van ons op dezelfde manier afscheidde. Ze deden hetzelfde, ze zonderden het leger af. Ik kan me herinneren toen het leger op z’n minst verondersteld vaderlandslievend te zijn en getraind om dit land te verdedigen. Toen namen ze de lijn sergeanten eruit die de ruggengraat van het leger waren en ze vervingen die en ook de generaal namen ze – het hoofd van de dienst of welke generaal die praten kon en ze snoerden hem de mond. Dus, ze zonderden het leger van de mensen af. Dezelfde manier met de politie en om het nog beter te doen, zetten ze hen in auto’s om rond te patrouilleren zodat ze
zelfs niet met de mensen in contact konden komen die een rondje om lopen. Ik garandeer je dat er genoeg politiemannen met overgewicht zijn die zeker vandaag de dag, niet heel ver zouden kunnen rennen als ze zonder benzine komen te zitten.
Alan: ze kunnen misschien naar een donut zaak rennen.
Effie: ja, dat klopt. Ik bedoel te zeggen dat zij denken dat wij de vijand zijn.
Alan: ja, daar zijn ze op getraind. Eigenlijk hebben ze specialisten die rond gaan bij verschillende posten en ze krijgen lezingen die hen paranoïde maken voor mensen en ze houden de politieagenten in beweging. Als ze eenmaal verbonden, zijn blijven ze hen in beweging houden dus komen ze niet in een gebied om zelfs maar hun buren te leren kennen. Ze willen hen de gewone mensen niet laten kennen dus zijn ze, in zeker zin, geïsoleerd. Dus, hun broederschap, zie je – ze noemen het de Fraternity of Police (de Broederschap van de Politie) om een goede reden want ZE ZIJN ALLEMAAL VRIJMETSELAARS. IK BEDOEL, JE MOET JE BIJ DE VRIJMETSELAARS AANSLUITEN ALS JE HOGEROP WILT EN IEDEREEN WEET DAT.
Effie: weet je, zoals ik zei, je kunt kleine dingen zien gebeuren en als je je er bewust van bent of het strekt de hand uit en jou grijpt, dan realiseer je wat gaat komen. Het is het vernederen van de mensen. Vertel ze kleine dingetjes, die kinderen moeten weten. Ze herhalen het alsof ze tegen kinderen praten in plaats van volwassenen en ik bedoel, de mensen geloven ongeveer – ik bedoel dat ze erin mee gaan omdat de meeste van hen op de eerste plaats eigenlijk kinderachtig klinken, kinderachtig doen.
Alan: ja, zonder twijfel.
Effie: er zijn gewoon veel dingen die je ziet en hoort als ze daarover beginnen te praten weet je, en bang zijn, ik bedoel van iemand – indringers. Wel, als ze het zouden doen, zou ik het hen niet kwalijk nemen want we zijn over de hele wereld geweest om mensen ons te laten haten. Ik weet niet welke natie – zelfs het Romeinse Rijk was niet zo slecht als het om invallen en overnemen gaat, zoals wij dat hebben gedaan. Als we niet aan het proberen zijn iemand te brutaliseren, proberen we te kopen.
Alan: dat klopt en dat is deel van het probleem. Ze gaan deze landen binnen. Ze kopen de lokale edelman om of ze maken een trawant die de mensen domineert en ze schuiven er hun oliemaatschappijen in en blijven hun trawanten voeden die zorg draagt voor de problemen van de mensen en dan worden ze weer gehaat. Dus dit is de carrousel van de coöperaties, zie je. De U.S. is het bastion van de internationale coöperaties. Daar zijn ze in het buitenland echt, écht om bekend.
Effie: ik zeg je, iedereen die iets over onze relatie wilt weten is verplicht het boek “The Ugly American”, te lezen.
Alan: dat klopt. Ja, ze zijn niet tevreden met er binnen te gaan en zaken te doen. Ze willen het opkopen voor een markt en het domineren.
Effie: dat klopt.
Alan: denk eraan dat ze goed door de Engelsen onderwezen waren omdat Engeland hetzelfde ding deed. Ze gingen landen binnen. Kochten de voorman om of maakten een trawant – de voorman, voorzag ze van wapens voor zijn bende en ze domineren het land. Dan zouden de Jongens uit Londen gewoon het land verloten en toen werd Engeland gehaat maar ze hebben de fakkel gewoon aan de U.S. doorgegeven om hetzelfde ding te doen.
Effie: ja. Het is verbazend, als iedereen wilt kijken naar, wel – ik dacht, toen wij op school onderwezen werden dat al dit Amerikanisme en onze Constitutie en al onze tradities, origineel Amerikaans waren, maar je kan – het lijkt op een blauwdruk. Je kunt terug gaan en de geschiedenis van Engeland lezen. Ik praat over de binnenlandse geschiedenis, hoe ze gerelateerd waren en hoe ze hun eigen mensen behandelden en ze brachten het hele systeem hier naar toe. Nu, om ons echt te laten voelen – ik kan me herinneren hoe ze ons echt opvleiden tijdens de Tweede Wereldoorlog en ons lieten denken dat we een hulpbron waren en zeiden hoe Amerika – de reden waarom Amerika vroeg genoeg de oorlog op had gestart – ik bedoel zo snel en produceren – was omdat we vrij waren en we deze onmogelijke oorlog konden doen – weet je, zo snel en op tijd, op een oorlog voorbereid waren. Maar ze vertelden ons aan de andere kant niet, dat het tijd kost om je voor een oorlog te herbevoorraden en dat de automobiel maatschappijen en andere maatschappijen waren her-veranderd en de herbevoorrading al hadden gedaan. Geen wonder dat we het zo snel konden produceren. Maar ze lieten ons denken, dat we echt – dat we in staat waren dit allemaal te doen omdat we zo vrij waren.
Alan: ja. Ik weet het.
Effie: wel, ik zei altijd, als je echt de waarheid wilt weten, nu moet je er natuurlijk naar zoeken omdat het word je niet iedere dag voor je gezicht getoond , maar het allerbelangrijkste is om twee kanten van het verhaal te lezen. Er is altijd een andere kant van het verhaal dat de overheid je niet vertelt. Al de geheime deals, en toen ze ermee weg kwamen, de manier waarop ze de baas speelden en de Japanners dwongen en gebruikten, is het geen wonder dat ze ons haatten en oorlog met ons gingen voeren. Ze pushten hen een oorlog in te gaan.
Alan: ja. Ze schreven boeken in de late 1800derd, hoe de U.S. die binnen kwamen en de Japanners naar de handel dwongen.
Effie: vandaag kennen veel mensen Alcatraz maar kennen ze Angel Island?
Alan: dat is waar.
Effie: weet je, waar ze – ik weet zeker dat je het verhaal kent over hoe zij – ze lieten de Chinezen hier binnen om de spoorweg en alles te bouwen, om een of andere reden wilden ze de Japanners niet binnen laten en de weinigen die over gebracht werden – die hier kwamen, ze zetten hen op Angel Island ze behandelden hen weet-ik-nie-hoe, twee of drie jaar en meestal werden ze terug gestuurd. Al dat soort dingen maakt dat een land je haat. In feite, toen wij dicht genoeg bij Japan kwamen, besloten we dat we een, weet je – ze wilden sommige van hun mensen kwijt dus maakten ze een gentleman’s agreement, ik gebruik een diplomatische uitdrukking, als ze op de eerste plaats überhaupt wisten wat een heer betekende. Dus, velen van hen maakten een deal met Brazilië om de Japanners daar naartoe te sturen in plaats van hen hier te laten en toen, waarom behandelden we de Japanners zo slecht – de oorspronkelijk geboren Japanners die hier waren? Dat deed Japan ons zeker niet geliefder maken.
Alan: nee, helemaal niet, maar zeker genoeg, ik bedoel. Het hele Anglo-Amerikaanse verdrag was om zeker te zijn dat Japan niet in de Pacific kon uitbreiden. Weet je, zij wisten dat ze moesten maar ze hadden hen al tegen gehouden omdat Japan geen echte natuurlijke hulpbronnen voor zichzelf heeft, zoals olie en zo, toch oefende de U.S. druk uit, om Japan in een moderne samenleving te hebben. Dus, wat anders kon Japan doen, anders dan te proberen alles wat ze nodig hebben elders te krijgen. Het was wel bekend en zelfs toen de U.S. dat deed weet je, en ze hadden munitieschepen op Japan gericht in de jaren 1800, hen dwingend in dit commerciële pact en hen op te waarderen in een moderne samenleving. De U.S. had ook delegaties en een gebied zoals de Britten en de Fransen en iedereen en China ook hadden – denk aan Sjanghai en daar waren de opium oorlogen aan de gang en zo kwamen ook al die Chinezen Amerika binnen. Het werd ‘thee geld” genoemd, je gaf bepaalde Chinese ambtenaren kleine steekpenningen om de balen opium als thee te laten passeren. Zo noemden ze dat , thee en daarvoor in de plaats brachten ze duizenden mensen over, feitelijk als slaven, die verslaafd waren aan het drug opium en dat is wat ze overbrachten om de spoorwegen en zo, te doen. Het was een absolute zwendel die gaande was en als je ingaat op wie de OPRICHTERS VAN DIT SYSTEEM WAREN – AL DE VERSCHILLENDE PARTNERS VAN DE LANDEN WAREN ALLEMAAL HOGE VRIJMETSELAARS VAN DE ADELIJKE FAMILIES en je had in China – in feite zijn zelfs de Skulls and Bones ( de schedels en botten) bemanning, de meeste van hun afstammelingen maakten hun grote geld in de opium oorlogen die met China te maken hadden en beiden, Kerry en de familie Bush maakten veel geld. Je kunt ze natrekken. Ze persten geld af in de drug handel. Het hele ding.
Effie: als ik me niet vergis was FDR zo trots op Delaney. Ze waren drug koeriers.
Effie: yankee knippers?
Alan: ja, ja. Je ziet, dat iedereen die iemand is, in de U.S. dynastie van de overheid, kunnen hun wortels tot daar terug voeren, weet je. Ja, ze zitten er allemaal in en hetzelfde met de Britse adellijke families. Zij waren de luitenant gouverneurs van hun gebied. De Fransen hadden hun jongens daar ook in dus allemaal hadden ze een stuk in China en feitelijk waren ze het gewoon aan het plunderen en hun weg erdoor heen om aan het kopen en veranderden de mensen in – en daarom begon in China de Boxer rebellie. De mensen wisten dat ze vernietigd werden door de toevloed van opium. Duizenden balen werden daar iedere dag gedumpt en dus hadden ze hun Boxer rebellie om alle buitenlanders eruit te schoppen.
Effie: ik vraag me af waarom ons op school de indruk werd gegeven dat de Chinezen de dope hadden en ze dienen dat zichzelf toe?
Alan: ja, een recentelijk verzinsel.
Effie; de opium oorlogen waren niet – weet je – het was om de indruk te geven dat de Engelsen de dope probeerden te stoppen maar het waren de Chinezen die de Engelsen probeerden te stoppen met het in te voeren.
Alan: dat klopt.
Effie: de omgedraaide wereld.
Alan: dat is waar. Daarom had je de Boxer rebellie en het land stond op om de buitenlandse duivels eruit te gooien en natuurlijk hebben deze jongens nooit vergeten dat ze eruit waren gegooid en dus waren ze vastbesloten China te veranderen, en in het begin van de twintigste eeuw stuurden ze professors ernaar toe, dus met educatieve programma’s begonnen ze met het leren van communisme want ze hadden gepland om China communisme te geven en die Bertrand Russell was een van de eerste jongens die ernaar toe werd gestuurd om communisme te leren. Lord Bertrand Russell.
Effie: het is zeker een vernietigende kracht geweest.
Alan: het is fascinerend om dat te begrijpen – zelfs als je naar de Amerikaanse Burgeroorlog terug gaat, te zien hoe het noorden onder veel misleidingen – want laten we eerlijk zijn. De grote jongens aan de top en de bankieren die dit allemaal pushen en financieren en die echte economen zijn. Zoals economen, plannen ze altijd de toekomst, ze geven niet om slavernij. Ze gaven geen hol om slavernij. Dat was niet de reden waarom ze daar introkken. Het was een gezamenlijk Noorden dat al gemeenschappelijk was, dat het Zuiden in wilden trekken en het hele land onder hetzelfde systeem standaardiseren. Zo was dat.
Effie: Wel, ik dacht altijd dat het – de machten die er waren toen Dewey daar met z’n grote zwarte schepen naar toe ging en ze vonden de vooravond van een burgeroorlog, ze hadden thuis moeten zijn om dat te proberen regelen in plaats van het te temperen en Japan eisen te stellen.
Alan: ja, dat klopt. Voor een land dat verondersteld werd zichzelf voor zichzelf te wilden houden en uit buitenlandse oorlogen te blijven vergaten ze dat heel snel. Heel, heel snel. In feite is de hele geschiedenis van de U.S. alleen maar de ene oorlog na de andere geweest.
Effie: dat is waar. Ik bedoel te zeggen, weet je, je hoort deze mensen over oorlog zoals Duitsland, praten. De meeste mensen weten niet dat Duitsland niet verborgen lag. Laat eens kijken, een beetje 1800 – als een gezamenlijke natie die 150 jaar bestaat en hoe konden zij zoveel oorlogen als wij hebben gehad? Wij zijn voortdurend in oorlog geweest.
Alan: ja en natuurlijk is dat de echte agenda want de founding fathers ( de eerste mannen die Amerika gesticht hebben) wisten verduiveld goed dat ze een realiteit aan het publiek moesten geven en een Masonische om voor zichzelf te houden want Franklin en Jefferson schreven beiden over het feit dat dit het begin zou worden van een confederatie van de wereld. Ze schreven daar in hun eigen memoires over. Dus dat was de echte agenda van de Verenigde Staten maar ze moesten de bevolking kalm en in vrede houden door het tegenovergestelde te vertellen. Maar het oude verhaal is; ken hen door hun werken. Het is niet wat ze zeggen. Het is wat ze doen.
Effie: dat klopt. De enige tijd dat ik iemand halverwege geloof als hun woord bij hun daden past. Als ze een ding zeggen en het andere doen, kijk ik naar wat ze doen. Niet naar wat ze zeggen en kijk wat we met Mexico hebben gedaan in beide oorlogen. Heel, helemaal niet nodig. – gebrutaliseerd – ik bedoel, je weet dat ze nog niet hersteld waren van de vorige overname. Ze waren zwak en wij gingen daar heen en natuurlijk zetten we het in Texas op. Zo kregen we de wig. Namen al die staten van Mexico af.
Alan: de drijvende machine van de wereld. De oorlogsmachine. Dat was de functie van Amerika en natuurlijk joegen ze alle Indianen van hun land af, in reservaten. Vandaag noemen we dat woonomgevingen. Nu hebben we geen functie meer als we het Midden Oosten hebben beëindigd. Dan worden we in woonomgevingen geschoven. Is het niet verbazingwekkend hoe dit rond gaat, hè?
Effie: Wel, soms komen de kippen thuis om op stok te gaan en wat de Indianen betreft hebben wij hebben volkerenmoord op hen gepleegd.
Alan: ja.
Effie: hebben wij het recht om over iemand en iets te praten? Ik weet niet wat Amerika niet gedaan heeft wat onwaardig was.
Alan: de meest onwaardige dingen kunnen herschreven worden en het in films stoppen en dan een volledige omgekeerde draai aan geven, je te laten zien hoe glorieus het was.
Effie: wat ze niet zouden doen zonder de films. Wat zouden we kunnen doen, zonder de films en de TV?
Alan: ja. De oude generaal Custer was een type en hij wilde zijn naam in de politiek hebben. Hij wilde na het leger de politiek betreden en daarom wilde hij iedere Indiaan weg vegen en hij was natuurlijk een showman en ze deden het. Ze gingen gewoon Indiaans territorium binnen en slachtte wie er ook maar was, af. Mannen, vrouwen en kinderen en ze wisten wat ze deden en toen ze een misstap begingen en te verwaand werden en ze hun kleine Little Big Horn troffen en helemaal vernietigd werden – weet je, toen ze de zevende cavalerie hervormde, het vergaf dat nooit en ze kregen toestemming de Indianen iets later naar gevarieerde nederzettingen te begeleiden. Er waren nederzettingen in het schaarste land dat je je kunt voorstellen en dan was er natuurlijk Wounded Knee waar ze hen allen onderweg naar een reservaat, in de sneeuw afslachtten.
Effie: Wounded Knee?
Alan: ja.
Effie: Ik denk dat het ergens in Nebraska was. Maar in ieder geval, ze wilden hen hun land afnemen en hen op ander land dat hen vijandig was zetten. Daar waren ze niet aan gewend. Ze stierven een hongerdood en--
Alan: de ziekte die met hongersnood samen gaat.
Effie: Ziektes. Daar was ik aan het denken en toen las je Sands Creek Militia. Nee, ik geloof niet dat we iets in onze geschiedenis hebben waar ik trots over zou zijn.
Alan: nee. Maar opnieuw, Hollywood heeft het totaal veranderd.
Effie: oh, ik zie hoe Errol Flynn de groep leidt.
Alan: ja, altijd het goede doen. Al deze dingen zie je, we vergeten dat de economen, voordat er zelfs een Verenigde Staten van Amerika was, ze hadden mensen zoals John Stuart Mill dan zijn zoon, met dezelfde naam die hetzelfde schreef over de inferieure typen die moesten sterven. Kijk, ze geloofden allemaal in het Darwanisme. Ze zijn allemaal Darwanist omdat ze allemaal vrijmetselaars zijn. Darwanisme is alleen maar een Masonische evolutietheorie en dus hadden ze alles over het inferieure type van mens, die van de planeet uit moesten sterven. Daarom konden ze de Indianen zo gemakkelijk vermoorden. Ze zagen hen nooit als mensen.
Effie: dezelfde manier als in Afrika.
Alan: dezelfde manier, uuh, dezelfde nier.
Effie: echt, als je erover nadenkt, denken ze niet veel beter over onze mensen. Ik bedoel de gewone persoon.
Alan: dat is waar. Iedereen die aan de bodem van de totempaal staat is volgens hen, gewoon een inferieure mengelmoes van genen en dat is wat het publiek nooit door hun hoofd krijgt. Een paar wel, maar de meeste niet. De boer in China of de boer in Engeland of de boer in Canada of de Verenigde Staten is niet verschillend van elkaar, in zoverre het de elite betreft. Ze hebben geen favorieten. Het is hoe je in de wereld omhoog kunt komen die over jou geschiktheid om te overleven, beslist. Dat is de hele Darwinistische theorie. In dit economische systeem is er geen ruimte voor menselijkheid of voor de mensheid als zodanig. Waarvan wij denken dat menselijkheid is. DIT IS EEN ONMENSELIJK, EFFIECIENT SYSTEEM EN ZO WORDT HET GERUND en hoe meer wetenschap zij veronderstellen te runnen, hoe minder menselijk het zal zijn.
Effie: dat klopt.
Alan: dat is hun probleem met dit alles en de mensen zijn vandaag, tijdelijke volgepropte goederen van de wereld gegeven, vies goedkoop en ze denken dat ze het nooit zo goed hebben gehad en toch, zelfs als ze het doen, vergeten ze dat de Earth Charter getekend was – “Agenda 21”getekend was. En ze vragen zich af waarom al deze plotselinge rampen gebeuren en krachtstroom onderbrekingen aan de hand zijn. Dat was er allemaal deel van. Ze gingen alle voorzieningen terug snijden. Alle energiebronnen naar het Westen en hen gewend laten worden om het zonder elektriciteit te doen, of tenminste zonder zoveel elektriciteit, benzineolie, enz. enz. Dat is allemaal in die handvesten geschreven en zie, daar was het. Het gebeurt onder mom van raar weer of gewoon onregelmatige krachtstroom onderbrekingen. Zo traine ze de bevolking om het te accepteren.
Effie: het knapste, veronderstel ik dat je kunt zeggen – ik gebruik dat woord alleen om dat ik een beter woord wil. Ze gaan je niet – ze zullen je niet uit die auto krijgen. Ze zullen je laten zien dat je eruit moet.
Alan: ja, ja. Totdat je de nieuwe Sovjetachtige wereldunie hebt waar je jou gebied niet kunt verlaten zonder toestemming en een stempel.
Effie: net zoals ik wilde zeggen. Je hebt niet nodig – een klein beetje iets en ze noemen het een dorp. Ik noem het een concentratiekamp.
Alan: de woonomgeving, ja.
Effie: het is nog steeds een concentratiekamp.
Alan: dat is zo.
Effie: en dus zullen er geen – je hebt daar alles wat je nodig heb dus hoef je nergens anders naar toe.
Alan: nee je hoeft nergens ander naar toe. En niet alleen dat --
Effie: allemaal onder de schijn van een Wal-Mart ( grote supermarkt). Alles wat je nodig hebt kun je bij de Wal-Mart krijgen.
Alan: dat klopt. Als je goed bent.
Effie: ja, dat is waar.
Alan: en de chip accepteert je als je de deur inloopt. Dus is het allemaal afgesproken. We zijn goed onderweg. Het publiek ziet alleen de neveneffecten als het voorwaarts begint te bewegen. Ze realiseren niets van dit waar wij over praten, de Agenda 21, de Earth Charter al datgene wordt allemaal kracht bij gezet. We beginnen te zien dat het afgedwongen wordt.
Effie: alleen een woord dat je af en toe hoort – en ze leggen het nooit uit. Dat durven ze niet te doen.
Alan: Nee, dat durven ze niet. Het is allemaal aan het gebeuren en de mensen worden langzaam getraind, langzaam, dat alles een crisis gaat worden omdat we niet in energie kunnen voorzien. We kunnen de energie niet bij houden. We zullen gewoon erbuiten vallen en kijk, Europa heeft al energie-uitvallen waar ze je van te voren vertellen: - wel, deze week is het de beurt in jouw stad om vier, of zes of acht uren of wat dan ook, afgesneden te worden en ze geven je energie-uitvallen. Maar de U.S. doen ze het op een enigszins andere manier. Ze creëren de stormen en dan snijden ze gewoon deze krachtstroom af en zeggen: - wel, je weet dat die rare storm de krachtstroom verbreekt- en je raakt er uiteindelijk aan gewend. De FEMA en al deze noodgroepen, die terug in de vroege jaren ’90 opgezet zijn om dit te behandelen, lang voor 9/11 gebeurde, komen nu in zicht. Ze gaan de deuren langs. Dat deden ze daar met deze staat van nood die ze met de laatste storm hadden. FEMA was er. De militaire politie ging rond en ze gingen van deur tot deur in veel verschillende staten en praatten mensen hun huis uit en zetten ze in deze verwarmde gebieden. Dus krijgen ze iedereen gewend aan een oorlogachtige situatie alsof het de Londen Blitz of zoiets is en de bevolking wordt getraind dat dit het nieuwe normale wordt.
Effie: gewend raken aan het leger dat je vertelt wat je moet doen.
Alan: ja, dat is waar. Dat is waar en als de militaire politie komt zit je nu onder duidelijke krijgswet (martial law).
Effie: ik zag zoiets hier in New Orléans gebeuren. Eigenlijk was het leger hier en volgens Brown, hij praatte – ik bedoel, zij waren – ik bedoel, hij en Honore – generaal Honore is nu het vaste leger. Hij kwam hier. Hij wisselde niet eens van uniform of raakte de grond niet om een nationale garde te zijn. Het was het leger en dus bespraken ze de krijgswet. Voor wat?
Alan: Ja.
Effie: en waarom was dat – ze waren aan het opzetten – ik weet niet wat er gebeurde. Misschien besloten ze het niet verder door te drukken maar ze hadden bewapende krachten over de hele plaats, in kruidenierswinkels en benzinestations. Met ander woorden, ik verdenk hen er meer van dat ze daar niet precies waren om ons te beschermen. Het was misschien iets om op te starten. Ze waren bereid voor wat er ook zou komen, of zij zouden iets begaan. Wie had ooit gedacht – ik zou nooit hebben gedacht dat ik het leger in een kruidenierswinkel zou zien en zo ver ben ik maar gegaan want ik ben een beetje zinnig. Ik kon zien dat het een situatie was die – je weet het niet en zoals ik zei, je krijgt niet de echte waarheid, maar er was gewoon – ik zou het niet helemaal zo noemen dat ze aan het voorbereiden waren wat er zou gebeuren. Ik denk dat het meer zoiets was dat ze hoopten dat er iets zou gebeuren.
Alan: ja, uh-uh. Toch trainen ze de bevolking nog steeds, zie je.
Effie: oh, ja.
Alan: ze zullen zich zo snel aan die uniformen aanpassen die daar rond lopen maar ze worden getraind totdat, op een dag ze hen zullen smeken om te komen en te helpen. Dat is precies wat Rockefeller zei, herinner je het nog? Die toespraak die hij in Californië een paar jaar geleden gaf. Hij zei: - de Amerikanen zullen onder de juiste omstandigheden de UN smeken- . Wel, hij moet het weten omdat zij de toekomst plannen.
Effie: wel, veel mensen kunnen zeggen dat allemaal – je weet niets van het geval. Je weet niet of dit zo is en ik vertel hen: - je weet dat het niet zo is, maar als je iets leest wat ze je 50 jaar geleden vertellen en hop, hop, hop, valt het precies op z’n plek en daarom gebeurt het. Je kunt het zien en zoals ik zeg, ik heb het lage inschatten van de overheid over de mensen gezien – hen vernederen en hen, weet je – ze afhankelijk van hen maken. Afhankelijk van de overheid maken en het maakt ze bang. Altijd bangmakerij. Hun in staat van angst houden.
Alan: zeker ja. Dat is het systeem. Dat is het systeem en het is vandaag zo gemakkelijk om te doen omdat ik zeg, ze hadden een generatie die nooit – laten we eerlijk zijn. Iedereen die geboren en opgegroeid is in de laatste 20 jaar, denken dat ze in luxe leven. Ze nemen alles zomaar aan omdat iedere generatie dat doet en ze willen allemaal hun speelgoed en al hun mobieltjes en al hun spelletjes en ze hebben geen idee wat tegenspoed eigenlijk is.
Effie: nee.
Alan: echte tegenspoed en ik herinner me een keer dat je me vertelde toen je klein was, dat tijdens de Depressie een koe stond en je ernaar keek en wenste dat hij dood zou vallen zodat je het kon eten.
Effie: ja. Wel, ik bedoel dat we hongerig waren naar vlees. Je kon het niet krijgen – ik bedoel vlees werd misschien in de herfst gedood zoals een slachtvarken of iets dergelijks. Je doodde geen kip – moest de kip ophouden met produceren om haar in de pot te doen omdat ze eieren legde? Wel, precies hetzelfde met de koe. Zie je, ik keek naar de koe en ze lag neer en ik zei, oh jongen, oh jongen. Ik zei, we krijgen wat vlees en toen begon ik te denken – ik geef het een tweede kans en ik zei, wel, we zouden geen melk hebben. Ik zou liever de melk hebben want die blijft langer voor ons. I zou graag het vlees willen hebben maar de melk is het belangrijkste en weet je, dat was een grote beslissing, in mij. Ik bedoel, ik dacht over de voors en tegens na. Het was niet iets waarvan ik een stuk kon krijgen – een steak of zoiets of zoals het vlees vandaag is en ik zou het niet willen eten en weggooien. Je ziet zoveel verspilling vandaag.
Alan: Ik weet het. Ja.
Effie: ze hebben niet de flauwste voorstelling van wat – het is als een ballon en als ze het doorprikken gaat het rechtstreeks, zo vlug weer terug naar die dagen, maar het geval is, je ziet mensen, ook al waren ze arm en weten welke maaltijd ze ook zouden krijgen, de volgende maaltijd wel, je steelde niet maar de manier waarop deze zich veroorloven en geen moreel en geen controle hebben. Ze gaan elkaar vermoorden om te krijgen wat ze willen.
Alan: ja, dat zullen ze doen.
Effie: het zal niet, niets betekenen. In feite vermoorden ze je als je niets hebt.
Alan: dat zullen ze, ja. Wel, weet je, alleen al deze oefeneningen in de staten daar, zien gebeuren, ik geloof dat er daar een dag was dat iemand na die storm zijn stroom terug kreeg en veel van hen vroren omdat ze geen verwarming hadden. Ze waren totaal niet voorbereid. Ze hadden geen voedsel opgeslagen. Zoals ik zeg, geen elektriciteit. De overheid overhandigde zelfs tijdelijke generatoren en groepen mensen stierven aan koolmonoxide omdat ze die in hun huizen plaatsten, de generatoren omdat mensen door de achtertuin naar de steden gingen en die te stelen, ja. Dat was er aan de hand. Zie je, dat is de civilisatie waar je vandaag in leeft. Niemand helpt elkaar.
Effie: geen voorbereiding voor welk soort nood. Ze zeggen, overheden zullen voor alles zorgen dus je hoeft je geen zorgen te maken. Het is als, ik heb mensen gevraagd. heb je wat extra water in je huis of houd je wat water over? En dan laten ze je zien hoe gedachteloos en hoe onvoorbereid ze in deze dagen zijn. Ze gaan naar de stad en kopen water voordat het water afgesloten wordt, wel ze zouden zelf water moeten opvangen maar ik betwijfel of ze zelfs een container kunnen houden en ik wed dat ze geen quilt (=een speciale deken) in huis hebben of andere voorbereidingen. Iemand gaat voor hen zorgen.
Alan: dus wat interessant is, hoe snel, gewoon in een tijds spanne van zeg, 1910-1920 tot het heden. In helemaal geen tijd, hebben ze geen idee over, hoe een kaars veilig te gebruiken. Want ze ondervonden in die stroomkracht onderbreking, de grote test een paar jaar geleden, toen ze een groot deel van de stroom afsneden. Vanaf heel Canada tot aan Ontario recht door naar de staten en ze konden niet precies uitpuzzelen hoe dit, verondersteld was te gebeuren. Het was een test en de mensen waren hun plekken af aan het branden omdat ze de kaarsen op plaatsen zetten waar de hond ze met hun staart uit kwispelden of kinderen die weg schopten. Ze waren volledig buiten enige praktisch gevoel, over eenvoudige basis dingen zoals kaarsen. Dus de brandweer liep de hele tijd uit om de hele tijd de wanorde van onpraktische mensen weg te pompen. Het herinnert me aan wat Plato zei. Hij zei, “de gemakkelijkste civilisatie om neer te halen is de meest geavanceerde civilisatie”, omdat ze het gevoel hoe basisdingen en overleving moet gaan, hebben verloren. Ze weten niet eens hoe. ze leven in een kunstmatig systeem, te kunstmatig en als naar basisdingen terug moeten hebben ze geen idee. Niet eens gezond verstand.
Effie: en alles werkt zo om hen weg te houden, iets te weten.
Alan: wel, de advertenties op de TV vertellen ons dat we gewoon vooruitgaan, het alleen maar beter en beter wordt.
Effie: ik weet niet aan welke kant ze kijken maar ik kan me herinneren vanaf de jaren 40, mijn volgende generatie, en dan zou je de kleinkinderen van nu kunnen zeggen. Ze zijn als kleine kinderen. Ze weten niet hoe ze iets moeten doen. Ik bedoel, op welke manier overleven. Geen manier kennen ze. Zoals ik zei, ze gaan naar de winkel. Als ze niet naar de stad gaan voor een snelle maaltijd kopen ze precies genoeg voor de dag en iedere dag. Ze hebben niets in huis om te overleven. Wel, als je enig gezond verstand zou hebben, je leeft onder ongunstig weer zoals we hier hebben of je hebt sneeuwstormen - - geneigd naar sneeuwstormen, moet je een voorraad hebben van – altijd overlevingsvoedsel op voorhand. Er is geen reden waarom je dat niet moet hebben. Ik bedoel, met het voorbereid zijn – ik bedoel gedroogde groenten. Ik bedoel soep, gedroogde soep waar je water aan toe voegt. Ik betwijfel of ze een emmer hebben om wat sneeuw in te doen.
Alan: ik weet het.
Effie: of er zelfs aan denken. Iemand komt er voor ons zorgen.
Alan: ik weet het. Het komt eraan. We raken nu aan toevallige stormen gewend en dan natuurlijk, de stormen worden door mensen veroorzaakt. Ze kunnen het nu zo eenvoudig met wetenschap doen. Daar hebben ze over gebluft, dat ze in de U.S. het weer konden bezitten. De luchtmacht bezit het. Dat stond in de kranten en ze bezitten ook het weer dus, dat kunnen ze allemaal inbrengen en dan geven ze ons de schuld dat wij het doen. Dan verhuizen ze ons naar de kleine woonomgevingen waar ze ons kunnen managen – ons kunnen micro managen.
Effie: wel, kijk naar het ongebruikelijke weer in Californië helemaal naar Los Angelos.
Alan: en als je naar de sporen van een jet vliegtuig kijkt, die veroorzaken het en dat is precies de traktatie van de oorlogsvoering over het wee,r in de Verenigde Staten vanaf de jaren 1970 konden ze jet straaljagers rechtstreeks naar grondniveau brengen, een verwoestende vernieling, dus ze doen dit en dat is wat het ongebruikelijke weer veroorzaakt.
Effie: wel, heb jij niet gezegd dat ze een verdrag hadden zodat ze het op elkaar konden gebruiken?
Alan: op andere landen ja.
Effie: andere landen.
Alan: ja, dat klopt. Dat hebben ze alweer verbroken want het stond in de krant in de Eerste Golfoorlog. Ik hou ervan als ze altijd enen en tweeën gebruiken zoals in de Eerste Wereldoorlog en de Tweede en dan Eerste Golfoorlog en Tweede. Ze hebben altijd een tweedeligheid in hun systeem. Maar in de Eerste Golfoorlog stond het in de Britse kranten en ik heb hier de uitknipsels dat HAARP – extreem lage frequentie pulsaties hadden gebruikt op de Irakese troepen en daarom zag je ze echt verdwaasd en verward aankomen uit de woestijn. Het was niet omdat ze je vertelden dat ze op hen hadden gevuurd of iets dergelijks, ze waren letterlijk, 24 uur stevig gebombardeerd met HAARP pulse technologie dus hebben ze dat op hen gebruikt. Misschien had Irak het verdrag niet ondertekend, zie je, dus gaven ze hen dat.
Effie: ik hoorde van iemand of las het ergens dat ze daar sneeuw hadden wat heel, heel ongebruikelijk is.
Alan; ja. Ze hadden sneeuw. In feite, er was een boek achteraf uitgegeven door een van de jongens die in de speciale lucht service zat en de “blijvers”, die binnen kwamen – zo noemen ze hen, “blijvers”—groepen jongens in Irak die al voor normaal Irakees weer waren en toen ze landden, was dat in een hevige storm – hevige sneeuwstorm en ze schreven daarover en het was langs de hele grens van Irak. Daar waren al de sneeuwstormen dus dat was zelfs “gemicro-managed”. Jaa, we kijken naar – ze bouwden de oorlogsvoerende technologie voor het weer niet gewoon op om te fotograferen en bewonderen. Ze bouwden het om te gebruiken en nu wordt het gebruikt, om de bevolking te overtuigen dat we wereldomvattende opwarming en raar weer krijgen terwijl zij de luchten iedere dag besproeien, HAARP iedere dag gebruiken en het veroorzaken. Maar Jan met de Pet heeft geen idee. Hij gelooft de media voordat hij naar de lucht kijkt en het zelf bekijkt.
Effie: wel, een persoon vraagt zich af of al deze nieuwe kwalen en groeiende ziekte van de mensen of dat – zou dat van de lucht kunnen komen?
Alan: ja, ik weet het. Laten we hen met chemicaliën doseren en kijken naar de resultaten. Daarom hebben zoveel mensen nu bronchitis. Vraag aan iedere apotheker, hij zegt je wat op gezondheidsgebied groeiende is en wat de problemen zijn en je kunt al die chemicaliën niet dag na dag in de atmosfeer doseren, iets wat er in de natuur, om te beginnen, niet hoort te zijn, en verwachten dat de mensen gewoon gezond zijn. Natuurlijke zijn ze dat niet, maar je kunt de bevolking niet vertellen dat ze je vergiftigen. Kijk, dit is de grote kluif, de weersverandering en vernieling die het zal creëren. Dit is de grote kluif die totaal onze manier van leven zal veranderen. Ze moeten ons laten geloven dat wij verantwoordelijk zijn voor die onzin en het is een levensgrote wondertruc zoals de Wizard of Oz ( de tovenaar van Oz) achter het gordijn. Hij heeft daar alle wetenschap en hij gebruikt ze en het zal in de media niet verteld worden.
Het werk van de media is, je naar de effecten daarvan te laten kijken en ons te doen geloven dat we schuld hebben. Dat is het grote instrument dat ze gebruiken om de hele levenswijze voor de mensen die komen gaan, te veranderen – de generaties. En ze kunnen nooit naar voren komen en dit toegeven. Daarom is de media volkomen stil want ze weten dat het de dood voor duizenden mensen betekent met deze chemicaliseren van de atmosfeer en daarom moeten ze dat stil houden. Ze kunnen dit het publiek niet vertellen. Kijk, ze zijn te ver gegaan.
Ik zeg altijd, het is als de man met de bijl, de man die het hoofd van de geëxecuteerde afhakt. Je kunt misschien iets doen en het woord zeggen als hij de bijl optilt, maar als die bijl halverwege is, kan hij niet stoppen en deze jongens kunnen nu niet stoppen en toegeven wat ze al gedaan hebben omdat ze een moord op de bevolking begaan. Mensen drogen kennelijk op met al die ademhalingsproblemen en het zal andere organen ook aantasten, apart van je longen omdat je het absorbeert – het gaat naar je bloedstroom. Ze kunnen nu nooit naar voren komen en de waarheid toegeven. Kunnen dat niet doen, de bijl is halverwege.
Effie: het is als wanneer je valt, er is een zeker moment waar je gewoon gaat vallen, dat is alles. Je kunt jezelf niet opvangen. Dat is het.
Alan: dus is het een mooie, goed georganiseerde, zwaar gefinancierde operatie die gaande is. Het zou moet zijn – zelfs alleen dit gesproei, omdat ze dat over bijna de hele wereld doen, ze moesten dat spul opslaan en het voor tientallen, tientallen jaren maken allemaal voor het gebruik dat in het midden van de jaren negentig, op grote schaal begon. Dat is heel veel voorbereiding en plannen, allemaal in het geheim gedaan .
Effie: geheim. Ik vraag me af of dat nog steeds is opgeslagen. Wie produceerde het?
Alan: ja, de grote chemische jongens. We weten wie ze zijn. Ze moeten bij in het spel zijn.
Effie: maar wat ik zeg, gewone mensen hebben nog steeds dit vuile werk moeten doen en ermee werken.
Alan: ja, en de meeste van hen, zelfs de installaties die dit spul maken, zouden niet eens weten waar het voor is.
Effie: dat klopt.
Alan: ze vertellen hen een leugen of wat dan ook.
Effie: dat is precies wat ik wilde zeggen toen ik dat zei. Ze weten niets. Ze werken er alleen.
Alan: dat klopt en ik heb geen twijfel dat verschillende partijen van het gedeeltelijk produceren in éen fabriek is gemaakt en de rest ging naar een andere, dus hadden ze geen idee van het eindproduct. Er zal een installatie zijn dat het zal beëindigen, het eindspul, zie je. Dat is hoe ze deze dingen doen. Het publiek moet overtuigd worden dat wij dit probleem veroorzaken, ondanks dat de wereld nooit stabiel is geweest betreffende het weer en ze blijven het publiek vertellen weet je, kijk, de zogenaamde deskundigen die diep in de Artic en de Zuidpool hebben geboord geven allemaal toe dat er ijstijden en meer ijstijden zijn geweest en ik zeg – wel wat gebeurd er tussen een ijstijd en een ijstijd? Wel, het is een opwarmingsproces tussen ijstijden anders had je een doorlopende ijstijd. Dus gaan we gewoon door een van de opwarmingsfasen.
Effie: met andere woorden, het is een normale cycles.
Alan: het is een normale cyclus en dit weten ze en dit stond in schoolboeken toen ik klein was. Dit was aardrijkskunde zoals we dat leerden. Dit soort informatie was in de schoolboeken toen je op de lagere school begon. Maar vandaag hebben ze het publiek overtuigd dat we op een of andere manier, ieder jaar op dezelfde manier, door alles heen gaan. Niets verandert als we biljoenen mijlen rond de zon reizen, rond en rond gaan in deze elliptische sferen. Ze denken dat om een bepaalde reden, alles precies hetzelfde is omdat ze er onkundig van zijn. Ze hebben geen idee dat niets van jaar op jaar hetzelfde is. Er is altijd een kleine variatie, maak je niet druk over de grotere variaties die we iedere 600 jaar krijgen of zo en toch werd dat in aardrijkskunde geleerd, toen je vijf of zes was. Ik kan het me herinneren.
Effie: wel, dan, zoals je een keer zei, de mensen waren niet daar. Zij veroorzaakten dit niet eeuwigheden geleden. Daar waren niet de bevolkingsaantallen die we nu hebben dus het waren niet de mensen die het veroorzaakten. Het is gewoon een natuurlijke koers.
Alan: Natuurlijk. Ze hadden geen auto’s voor de laatste ijstijd, dus wat veroorzaakte dat? Wat bracht dat en ook, wat warmde het op?
Effie: wel, en ik vertel je als je me iemand kan vertellen die zich om een sigaretje zorgen maakt—sigarettenrook uitpuft en miljoenen auto’s stoten kooldioxine uit, daar is waarover ze zich zorgen moeten maken. Niet een beetje sigarettenrook.
Alan: laten we eerlijk zijn. Hier zijn ze, gooien ons nat met duizenden tonnen chemicaliën.
Effie: we leven in een chemische wereld.
Alan: en ze gooien ons nat vanuit de lucht maar ze maken zich zorgen om jou roken. Wie houdt er wie voor de gek?
Effie: dat klopt.
Alan: wie houdt wie voor de gek?
Effie: wel, zoals ik vertelde – ik geloof niet dat je eraan dood gaat. Het is een kwestie van controle.
Alan: ja dat is het.
Effie: het is niets anders dan controle en ik weet niet hoe het in Canada is, maar het is tamelijk goed bewezen dat ze de mensen kunnen controleren.
Alan: ja.
Effie: in feite, dacht ik de vorige dag, ik zie niemand meer roken.
Alan: ze zijn bang om te roken.
Effie: het lijkt erop dat ze zich in een hoek verbergen.
Alan: ze zijn bang om te roken Effie,
Effie: ja, dat bedoel ik. Zoals ik zei, wel, weet je, je bent niet bezorgd over – ben jij bezorgd om een beetje sigarettenrook, zei ik en je wilt dat eruit snijden? Ik zei, maar wat gebeurt er als ze je kleine favoriete ding dat je fijn vindt te doen en veronderstelt je te zeggen dat je dat niet meer kan doen. En hemeltjelief weet dat sigaretten niet zo schadelijk is als drinken en al die andere verdorvenheden die mensen hebben, daar doen ze niets aan.
Alan: nee dat kunnen ze niet, ze zijn gestopt met drinken en ze zijn gestopt de sporten te ondersteunen en ze moeten sport hebben.
Effie: dat klopt.
Alan: wat ze noemen is het creëren van sociale goedkeuring en afkeuring en het is dezelfde techniek – Pavloviaanse technieken die ze in China gebruiken en dat is wat ze doen. Het wordt sociale goedkeuring en afkeuring genoemd. Ze kunnen alles goedgekeurd krijgen of alles afgekeurd en het publiek begint het zonder na te denken, na te praten en dat is wat ze willen. Ze willen geen denkende bevolking. Ze willen een publiek dat reageert en ze hebben het.
Effie: Als je dat maar weet.
Alan: ik luister naar de slogans die uit de monden van de mensen komen als ze over iets klagen en ik ze zeggen waar ze dat vandaan halen. Ze hebben het zelf niet eens gerealiseerd. Ze zijn als papagaaien. Deze papagaaien zijn kleurrijk.
"Crawdad Song"
By the Abbott Family
You get a line and I'll get a pole honey
You get a line and I'll get a pole babe
You get a line and I'll get a pole
And we'll go down to the crawdad hole
Honey, baby mine
Get up old man you slept too late honey
Get up old man you slept too late babe
Get up old man you slept too late
The Crawdad man done passed your gate
Honey, baby mine
You get a line and I'll get a pole honey
You get a line and I'll get a pole babe
You get a line and I'll get a pole
And we'll go down to the crawdad hole
Honey, baby mine