RIJDENDE

MS. EFFIE INTERVIEW

DEEL 2 UUR 2

MET ALAN WATT

21 januari, 2007

Dialoog, copyright Alan Watt – 21 Januari, 2007 ( Muziek en Literaire citaten uitgezonderd)

WWW.CUTTINGTHROUGHTHEMATRIX.COM www.alanwattsentientsentinel.eu

"Somebody Lied" By Bob Roberts George Washington so history says would never tell a lie. I wish there were more Washington's, I do I hope to die. When I was but a little boy somebody felt my head. My boy, you'll be a president someday that's what he says. Somebody lied to me. Somebody lied to me. There never was a president that ever resembled me. Somebody lied. As plain as plain can be Somebody lied as sure as you’re born, Somebody falsified to me. When first I started out in life to be a president I got a livery stable job that wasn't was worth a cent Somebody said they'll stand the mule, go courier her for me Don't be afraid of her hind leg She's gentle as can be Somebody lied. Somebody lied to me that you just put it in her stall and handed me one that's all. Somebody lied. That's plain as plain can be. Somebody save from the righteous path. Somebody falsified to me.

"Iemand loog" door Bob Roberts George Washington, zoals de geschiedenis zegt, zou nooit een leugen vertellen Ik wilde dat er meer Washingtons waren, ik hoop dat ik dood ga Toen ik een kleine jongen was, voelde iemand aan mijn hoofd Mijn jongen, eens zul je een president zijn, dat is wat hij zei Iemand loog tegen mij. Iemand loog tegen mij Er was nooit een president die ooit op mij leek Iemand loog. Zo duidelijk als duidelijk kan zijn Iemand loog zo zeker als je geboren bent Iemand stelde me teleur. Toen ik voor het eerste mijn leven als president begon Had ik een stalhouderij die geen cent waard was Iemand zei, daar staat een muilezel, ga haar voor mij koerieren Ben niet bang voor haar achterbeen Ze is zo lief als maar kan Iemand loog. Iemand loog tegen mij Dat je haar gewoon in een stal zette en me er een overhandigde dat is alles Iemand loog dat is duidelijk als duidelijk kan zijn Iemand die gered werd van het rechte pad Iemand stelde me teleur.

Effie:  Weet je, over mensen gesproken die zo snel aan iets gewend raken na twee of drie jaar. Ik kan me herinneren toen mijn vader geen belastingen betaalde – inkomsten belasting. Hij had niet genoeg geld en toen, het enige ding – en de eerste keer dat de werkende mensen belastingen moesten betalen was tijdens de oorlog en ze namen het van je check af voor de oorlogsinspanning en toen namen ze dat nooit meer weg noch de winst belastingen. Als ze eenmaal een belasting op je plakken, zit het er, voor het leven. Meer dan leven, maar in ieder geval, mensen kijken je gewoon aan als je zegt, “betaalde je nooit belastingen, inkomstenbelastingen”? Ze kunnen het nauwelijks geloven, dat er een tijd was waarin je het niet betaalde.

Alan: Wel, zelfs in Engeland noemden ze het de tijdelijke oorlogsbelasting. Zo zijn ze het begonnen.

Effie: Wel, zoals ik zeg, ze namen het eruit om de oorlog te helpen en vanaf daar ging het de hele tijd verder tot aan, waar mensen niet meer realiseren hoeveel van hun geld – geen wonder dat ze op krediet moeten leven.

Alan: Ja. Ik weet het.

Effie: Ja, ik dacht dat ik wat extra geld kon verdienen. Ik werkte overuren en zo, snap je, en ze namen er de helft vanaf en ik zeg, oh, nee, dat doe je niet. Als ik het niet kan hebben, krijg jij het niet. Dus werkte ik geen overuren meer. Het was oneerlijk.

Alan: Zeker was dat. Wel, eigenlijk, kijk zelfs onder de gewone, oude wet om arbeid te belasten, het was als een vorm van slavernij bedoeld en dat is allemaal vergeten, je arbeid te belasten.

Effie: Wel, eigenlijk is er altijd een debat geweest. Inkomen was, wat je na je winst en je jaar, maakte. Weet je, zakenmensen en het zakenproces. Nadat je belastingen had betaald en, ik bedoel, je schulden had betaald en weet je dat was, wat er voor je overbleef en dat zat boven je inkomen – ik bedoel, je inkomsten om van te leven. Dat was inkomen, winst. Waar ze het op je loon zetten. Ik bedoel, het is geen inkomen. Dat is, waar je van leeft. Het is geen winst. Dat is nodig je moet dat  hebben om te leven. Het is geen inkomen.

Alan: Wel, zie je, je denkt alleen maar op die manier als je niet realiseert dat je onder slavernij bent.

Effie: Dat klopt.

Alan: Als je eenmaal realiseert dat je onder slavernij zit, begint het allemaal zin te krijgen.

Effie: Iemand maakte geen grapje toen hij loonslaaf zei.

Alan: Ja. We zijn alleen maar have en goed.

Effie: Wel, we zijn de moderne slaven.

Alan: We zijn have en goed. En we hebben een functie om het systeem te dienen en dat is feitelijk de vasthoudendheid van de Verenigde Natie. Iedere burger heeft een functie om de staat te dienen dus hebben ze besloten waarom we hier zijn. En de elite heeft altijd zo naar ons gekeken. Dus niets verandert.

Effie: Het blijft hetzelfde. Het blijft altijd hetzelfde.

Alan: Het is gewoon een slavensysteem dat doorgaat, alleen zijn wij de beste volgepropte slaven die er zijn, ook al is het gemodificeerd voedsel, ze  gebruiken nog steeds dezelfde technieken om ons dom te houden door het type voedsel dat ze ons geven. Nu hebben ze het allemaal zo gemodificeerd dat we allemaal tamelijk dik in ons hoofd worden.

Effie: Weet je, ik wed je dat je vandaag geen school binnen kunt wandelen en echt luisteren naar wat ze jouw kinderen vandaag onderwijzen, of niet leren moet ik zeggen.

Alan: Wel, de hemel is nu het eindpunt. Wel, ik denk niet dat de meeste van hen vandaag er echt om geven, om eerlijk te zijn. Ik bedoel, ze geven hun kinderen met hart en ziel aan dit systeem over en ze verwachten dat het systeem het van hen voor ze overneemt. Ik geloof niet dat ze er echt om geven, wat hen geleerd wordt. Weet je, ik dacht dat als ik moest zitten en een moderne film of een komische serie of iets dergelijks moest kijken met, laat ik zeggen, mijn grootmoeder en mijn moeder en dan zeg, een vrouw van mijn generatie, kijk je, hoe de reacties zijn naar wat je zou zien. De grootmoeder zou geschokt zijn. De moeder een beetje minder geschokt en de vrouw van dezelfde leeftijd waarschijnlijk helemaal niet geschokt. Iedere generatie hebben ze langzamerhand als basis gebruikt, door het aanpassen aan de volgende stap en ik zei jaren geleden dat de tijd komt, dat je zelfs life-sex in komedieshows ziet gebeuren en dat gaat komen.

Ze hebben al shows doen uitkomen, die zogenaamde reality shows, zoals ze die noemen. Ze begonnen met het overlevingstype serie, vrouwen en mannen op een eiland dumpen om dit spel te spelen en nu zijn ze een stap verder gegaan met City TV. Ik ben niet verrast, omdat Moses Zanimer een raddraaier in het de-culuraliseren is en je ziet het elkaar aftasten, man en vrouw, vrouw en vrouw en man en man. Ik bedoel, ze pakken nu de hele weg.

Effie: Wel, ik kom uit de tijd waarin, zoals ik zei, zelfs al waren er depressie dagen en Roosevelt’s tijd in ’33 of ze noemen het de Grote Depressie, wel, je kon je deur open laten en ik garandeer je, er was geen verkrachting of iets omdat de mensen daarvoor zorgden. Ze zorgden daar heel snel voor. Die man, hij zou nooit – ze zouden daarvoor zorgen. Ze pakten hem precies daar, op de plek aan en dan kon je--

Alan: Oh, je bedoelt de goedkope weg Effie.

Effie: Huh..

Alan: Je bedoelt de goedkope weg.

Effie: Ja en zoals ik zei, je kon je deur open laten en tot het laatst, ik zou zeggen 50 jaar, kon je iets achter in je vrachtauto leggen, zoals je boodschappen doet, snap je – je legde het achter in je truck en het zou er liggen en dus, zoals je zei, als je – het schokt mij niet, waar ik vandaan kom, en het ging gewoon bergaf, sorry dat ik het zeg, de autoriteiten hoefden niet over de mensen heen te lopen en een weg voor hen te banen, voor dit soort dingen. Ze gingen er op een natuurlijke manier doorheen en ik bedoel het woord degeneratie – ik weet het niet. Misschien zit het in hun aard.

Alan: Het zit in de natuur maar hier is iets. Kijk, ze zeiden, zelfs duizenden jaren geleden, sinds toen gaven ze je een fictief model of iets anders, van een koning en koningin en ze zeiden, zoals een koning doet, zo doet het volk, dus hoe liederlijker de koning zichzelf vertoonde, het volk doet na wat het ziet. Cultuur is aan het volk gegeven en je kunt iedere cultuur die je wilt, creëren.

Effie: Dat is waar.

Alan: Dus als ze je willen vernederen, drijven ze simpel alle dingen door die je zullen vernederen. Als ze je op willen kweken in dit systeem en je plichtvol naar je land willen doen voelen en zo meer, gaan ze terug naar het Victoriaanse type eeuw of de Edwardiaanse eeuw, liefde voor het land en zelfdiscipline en kuisheid en al dat soort dingen. Ze kunnen je geven wat ze ook willen omdat, kijk, alles wat ze je geven is, de facto normaal in hun systeem. Ieder systeem dat ze kunnen creëren is normaal en zoals Plato duizenden jaren geleden zei: “wij creëren de cultuur voor de mensen”. En het volk doet simpel na, wat het ziet. Dus ja, als je ons een goedzak voor schoenen willen laten zijn en zelfrespect hebben en respect voor anderen, zouden ze je een passende cultuur geven, maar dat is niet wat ze najagen.

Ze willen dat alles wat er was, vernietigen om het nieuwe systeem te in te brengen. De volgende vorm van cultuur. Dit is een wetenschap die goed begrepen wordt en alle formules van cultuurverandering in archieven bewaren. Ze weten hoe ze veranderingen moeten herintroduceren en het is echt eenvoudig. Je kijkt naar de basale dingen van de mensen, of het nu voedsel, seksueel contact, alles wat de behoeftes aandrijft en je overdrijft het, totdat het gewoon is en je overdrijft het gedrag als je het overdreven aan de bevolking laat zien.

Charles Darwin sprak daar ook over, hoe ze dat konden doen, dus ja, het publiek doet na wat ze ziet. Cultuur is plastisch en vloeiend. Ze kunnen er een richting mee veranderen en het aan ons marketieren en wij zullen het kopiëren. Kijk maar naar de modes. Je ziet daar jonge meisjes met lange mouwen die over hun vingertoppen gaan, de onderkant van hun spijkerbroeken slepen over de grond, hun middenrif is bloot en kettingen hangen uit hun huid. Dat was allemaal, via de cultuur-creators die de media gebruiken, naar hen gemarketiert.  Het is niet moeilijk te doen.

Effie: Wel, zoals ik zei, wij waren de eerste generatie die films zagen en we dachten gewoon dat de filmsterren gewoon super waren en we wilden zoals zij zijn. Ik kan me herinneren dat ik vanaf de zijkant van mijn mond probeerde te praten, zoals Ralph deed, een van de boeven en weet je, we zagen dát en de laatste mode. Tjonge, ik gebruikte dat alles, maar je kunt zien hoe imponerend dat voor een kind vandaag de dag is, met gewoon een – ik weet niet wat hij zou doen als hij niet gekleed gaat zoals de massa. Het wordt steeds meer en meer, waar de kudde zich van je afkeert als je anders bent.

Alan: ja, dat zouden ze.

Effie: Ze gingen uit de weg en vermijden je, toen ik opgroeide maar nu is het eigenlijk zo onbuigzaam en zo geworden, ik denk dat ze zich uiteindelijk van je afkeren.

Alan:  Dat zouden ze.

Effie: In feite hoorde ik een tijdje geleden over een tiener die hun ouders hadden gedood omdat ze hen geen – kleren kochten die ze wilden hebben. Die ze wilden hebben. Hij wilde als de menigte zijn.

Alan: Zie je,  het menselijk begrijpen van dé mens is gewoon ongelofelijk. Ze kennen ieder klein deel van iedere leeftijdgroep en hoe het te exploiteren en manipuleren omdat ze weten waar ze op die leeftijd doorheen gaan en dat is wat Bertrand Russell zei. Hij zei: “we zullen grote marketing organisaties moeten opzetten om de psychologie van de seksen of de geslachten en de leeftijdsgroepen te begrijpen”. Hij wist, dat het gebruikt moest worden om ideeën voor hen te marketieren. Dat is cultuur. Alle culturen, alle gedachten, ideeën, meningen zijn voor hen gemarketiert en hen onderwezen op school, dus is een herhalende versterking. Ze weten wat ze doen. En, weetje…

Als ze móesten, als een of andere rariteit op hen zou toeslaan dat ze niet zelf veroorzaakt hadden en de elite moest je opnieuw opkweken en je echt terug wilde laten gaan in een industriële vorm van eeuw, zouden ze het zo snel kunnen doen. Ze zouden je de lange zwarte jurken terug geven en de mannen kwesties en de rest. De culturen en de drama’s die erbij passen zodat je het kon kopiëren en alle liedjes die erbij passen en we zouden maagdelijkheid prijzen en van dit alles. Ze zouden dat gewoon op dezelfde manier doen, als ze dat wilden omdat, zoals ik zeg, de cultuur plasticsh is en zij begrijpen de wetenschap daarvan.

Hoewel, zoals het is, we zijn met teveel. Ze hebben ons niet meer nodig en we moeten gewoon het Midden Oosten beëindigen, dat is alles wat we moeten doen en ons werk is af en dan beginnen we hier met een derde wereld maatschappij. Ze nemen de macht af. De benzine zal zo ongelooflijk duur worden, dat jij je het niet meer kan veroorloven. Je zult naar de woongebieden verhuizen waar ze je beloven, dat ze voor iedereen zorgen en dan zullen ze beginnen met het verminderen van de bevolking omdat dat allemaal door de Verenigde Natie, bevolen is. Dat ze, uiteindelijk de voedseldistributie van de wereld overnemen. Ze zullen alleen vaste aantallen aan iedere natie uitdelen. En het is aan de volksvertegenwoordigers gegeven, dat hun bevolking niet toeneemt omdat ze je niet meer voedsel zullen geven. Dit is allemaal beschreven door diegene in de Verenigde Natie. Het ligt er, voor de bevolking, maar ze zullen daar geen dramastuk of een film over maken

Effie: En ze zullen je daar in het journaal ook niets over vertellen.

Alan: Nee en ze zullen het ook niet op de lijst van bestseller zetten en het beschikbaar maken als een bestseller, in jouw lokale boekwinkel. Het spul ligt er en we kijken naar hoe het allemaal gebeurt. Maar kijk hoe gemakkelijk het is alles tot stilstand te brengen. Stop de elekriciteit. Stop de diesel vrachtwagens met rijden. Ik geloof niet dat mensen zich realiseren dat de diesel toevoer in die staten, die door de storm zijn getroffen, gestopt is omdat de benzinepompen zelf de diesel met hun generator niet konden oppompen en zelfs tóen moesten zij voor een goedwerkende generator goedgekeurd worden, die door een goedgekeurde inspecteur moest worden nagekeken enz. om een die veilig was, te gebruiken, snap je. En zo gemakkelijk kunnen ze alles waar je afhankelijk van bent gemaakt, uitschakelen.

Zo gemakkelijk te doen. Iets waar een generatie in de jaren ’20 zich niet druk over maakte, toen ze nog steeds hun kaarsen hadden, hun olie voor verwarming – weet je, een kleine olie- of kerosinekachel of iets wat daarop lijkt, dus zou het voor hun niet van belang zijn geweest. Nu kunnen ze alles uitzetten. Kijk hoe gemakkelijk ze Montreal en Quebec afsloten in de ijsstorm een paar jaar geleden, omdat ze een van de grootste elektriciteits krachtcentrales in Quebec hebben dus de meeste lui waren helemaal over gegaan op elektrische verwarming en voor alles. Toen ze de elektriciteit tijdens de ijsstorm afzetten, waren de mensen volledig hulpeloos. Konden zichzelf niet eens verwarmen en toch zouden hun grootouders dat ondenkbaar hebben gevonden. Zij hadden allemaal kachels voor hout. Het is zo gemakkelijk in dit systeem, je daarvan  afhankelijk houden. Dat is wat ze, onderling afhankelijk, noemen. Het betekent iedere vorm van onafhankelijkheid weg nemen en op deze manier ben je aan hun genade overgeleverd, als ze het willen laten gebeuren. Ook zo vlug, zo snel.

Effie: Ja en zo gemakkelijk. Ik zei, homeland security en die allemaal die iemand met de grond gelijk maakt – weet je, hoe noem je dat? Excuseer me, ik heb daar een “hersen-spel” of iets. De terroristen. Denk eens als ze die olie raffinaderijen zouden opblazen, we zouden met zoiets volkomen hulpeloos zijn.

Alan: En ik ben er zeker van dat ze dat laten gebeuren zonder te letten op wie ze daar de schuld van moeten geven omdat het tamelijk essentieel is om dit terrorisme door te laten gaan. In feite, praten ze erover dat dit generaties zal duren. Dus zijn we al getraind dat dit een nieuw normaal is als ze je alle rechten en vrijheden afnemen en je naar deze woongebieden gaan veranderen en de nieuwe manier van leven. Het is een voortdurend -- wat de bevolking zich niet realiseert is, als ze de realiteit geloven waarin ze geboren zijn, de manier hoe het hen gepresenteerd word, deze mensen zullen het nooit allemaal uit kunnen puzzelen. We leven hier eenvoudig een agenda. Een voor-geschreven agenda en het werkt heel goed en als het drie of twee generaties duurt om het compleet te maken, dan zal dat zo zijn. Dat zullen ze doen.

En weet je wat terreur – het woord terreur is zo vaag omdat het uitgebreid gaat worden om alle wetten te bedekken over alles in je leven. Wat je zegt, zal terrorisme zijn. Wat je denkt kan terrorisme zijn. Het zal uitbreiden en uitbreiden totdat je een leuke kleine robot bent. Daar gaat het naartoe. Ja, echt.

Er was een wet die in het Congres erdoor kwam en ik denk dat het met een of andere kritiek op de regering te doen had en hoe ze met deze oorlog omgaan, kan je gevangenis opleveren of een boete.

Effie: Wel, kijk hoe vaag en hoeveel  er alles kan ondervallen zoals die oude man een keer zei, “als een Moeder Hubbard, het bedekt alles en raakt niets aan.”De haat wetten, je zou dit kunnen uitrekken--

Alan: Die is ook uitgebreid.

Effie: Je moet je mond houden.

Alan, Kijk, in de Sovjetunie waren dit de eerste wetten die Lenin er na de Bolsjewistische revolutie doorvoerde. Het zijn dezelfde wetten. Precies dezelfde wetten werden ingevoerd. De eerste, ja. En dan de haat – het was uitgebreid om de overheid toe te dekken. Iedere kritiek op de regering werd “anti-overheid” en toen hadden ze een hele groep psychiatrische wetten die claimden dat je geestelijk ziek moest zijn als je tegen dit gloednieuwe, prachtige systeem bent en ze zetten je in de gulags, weet je, in Siberië. Dus het hele ding komt hiernaar toe.

Effie: Wel, ik heb vaak gedacht dat communisme een proef was.

Alan: Het was de parel van de testen, ja.

Effie: Proefronde.

Alan: Ja. Het was voor dit alles, een proefbed en nu heb je een nieuw beproefd, wereldwijd Sovjetisme en dat is wat het is. Natuurlijk runde de Sovjets nooit hun eigen show. Dat werd vanuit Londen gerund, maar dit is het systeem voor de wereld en het was allemaal daar getest en zelfs de vertalingen – “politieke correctheid en anti-regering” zijn rechtstreekse vertalingen vanuit het Sovjet systeem. Dat is hoe de bevolking het noemde.

Effie: Zoals ik zei, iedereen die een tijdje studeert, er is geen verschil tussen communisme, socialisme, welzijns-isme. Ze zijn allemaal hetzelfde.

Alan: Ja, of zelfs kapitalisme. Het gaat allemaal om materialisme. Dat is je verbindende factor tussen communisme en kapitalisme. Ja, dialectisch materialisme. Het komt allemaal van dezelfde bron maar je moet tegenstand hebben, om te doen alsof ze allemaal tegen elkaar zijn om “De Derde Weg”te krijgen, zoals zij het noemen, het samengaan van communisme met kapitalisme dat gewoon een levensgrote bureaucratie is tussen de mensen en degenen die de wereld besturen. Dat is alles wat het is, dat is alles.

En ook de bevolking zijn door de media en komedies en films getraind tot de onvermijdelijke, volgende stap en de volgende stap als, o wel, weet je, het lijkt hen allemaal familiair omdat ze over deze dingen, films hebben gezien. Het stoomt hen allemaal klaar voor de realiteit, dan vragen ze niet naar de realiteit.

Effie: In feite, ik heb soms  een soort verdenking , ze weten niet wat realiteit en ‘je doen geloven’, is.

Alan: Velen van hen weten het niet.

Effie: Het punt van vertrek.

Alan: Ze hebben zoveel amusement gedaan dat ze het niet kunnen vertellen. Zo erg is het. Ja, ze zijn ver, ver heen, dat zeg ik je. Te ver heen.

Effie: Daar dacht ik ook aan.

Alan: Maar je hoort op je journaal, nooit hierover. Nee, nee, ze gebruiken nooit de term “sovjetisme”of iets dergelijks. Wel, de bevolking krijgt nu waarover ze moeten denken, zie je. Krijgt het, om te denken en dat is het werk van de media. Zij vertellen hen waarover ze moeten denken. Alles wat de media niet opmerkt is niet waard om over te denken omdat het publiek echt denkt dat de media er is om voor hen te denken. Ze zijn echt zover gekomen, dat te geloven, zie je. Ja, het oude communistische plan is hier. Ze kijken eigenlijk naar de overheid om hen te vertellen wat waar is. Is dat niet erg?

Effie: Het is een treurige, treurige wereld. Dat is niets. Dit is alleen maar een echt begin.

Alan: Dat is zo, ik weet het. Het is Pavloviaanse training tot het extreme, dat is wat wij zien.

Effie: Kun jij je voorstellen hoe mensen gecontroleerd gaan worden?

Alan: Ja.

Effie: Zelfs de komende 10 jaar. Ik ben blij dat ik niet jong ben. Weet je, je hoort zoveel mensen zeggen, ik wenste dat ik – het was gebruikelijk, toen ik jong was en opgroeide,- jongen ik wou dat ik opnieuw kon leven, dan kon ik weer jong zijn-. Ik kan je vertellen, ik wil dat niet.

Alan: Nee.

Effie: Ik zou niet willen. Wel, in feite zou ik het niet kunnen verdragen, deze kinderen die nu opgroeien en ze zijn erin opgegroeid. Ik had tenminste een schijn van geloof en tot zekere hoogte zag ik een beetje vrijheid omdat ze de landelijke delen  later aanpakten. Ze komen eerst voor de grote steden en alles. En ik heb het door de jaren heen, langzamerhand in werking zien komen, zoals je zei, nu wordt je getraind niets van de volgende week te herinneren – ik bedoel vorige week.

Alan: Ja. Wel een ander deel van dit, ook iets dat ik toch eerder heb aangehaald – ik bedoel, toen ik opgroeide stonden er gebouwen, in mijn kleine stadje die er stonden, toen mijn grootouders en overgrootouders er waren en nu staan ze niet toe dat er iets langer dan een paar jaar staat en ze halen het naar beneden, herbouwen iets anders. Dus, ze hebben onze eigendommen of vertrouwdheden weg gedaan. Dat was een ander deel ervan.

Effie: Wortels.

Alan: Ja. Daar is eigenlijk over gesproken.

Effie: Oh, ja, ik kan me herinneren en je weet nu, zoals je zei, alles ouder dan vijf jaar en mensen zijn nu getraind te verwachten dat het omlaag wordt gehaald. We moeten vooruit.

Alan: Nog meer vooruitgang, ja.

Effie: Dat is het refrein wat je altijd bij hen hoort. En zelfs, zit stil – sta stil, we moeten vooruit.

Alan: Wel, wat doen ze, zie je, ze roeien alles uit het verleden, uit.

Effie:Ja.

Alan: Want als je in een overgangssituatie bent, houden ze je in beweging, beweging, beweging. Het is gemakkelijk je in beweging te houden, als je eenmaal met bewegen begint. Ze willen niet iets, waar je, als een soort vorm van duurzaamheid, aan kan vasthouden omdat je dat weer het gevoel geeft tot een andere eeuw te horen. Dus, alles uit een vorige eeuw of een andere manier van leven, moet vernietigd worden en--

Effie: En alle wortels waar je aan vast zou kunnen houden. Weet je, ik heb vaak gedacht hoe gevoelloos stedelijk vernieuwing was. Alle mijlpalen wegrukken en ik vroeg me af of dat de onderliggende reden ervoor was.

Alan: Daar ben ik zeker van. Ja

Effie: Dat waren goede gebouwen.

Alan: En, dat is deel van de reden voor oorlog. Als je kijkt naar de enorme grond bombardementen  op plaatsen in Duitsland en andere landen dat was allemaal deel van – dat was een vernietigings werk voor hernieuwing en er kwam zeer zeker een splinternieuw Duitsland uit en het was allemaal gepland. Ik ben er zeker van, dat ieder gebouw gepland is voordat ze het neerhalen en opblazen.

Effie: Hetzelfde met Japan.

Alan: Ja, hetzelfde. Ik bedoel, de meeste Japanners leefden in deze soort – papierachtige huizen en ze moesten de oude vernietigen om het nieuwe te plaatsen. Dat is de standaard methode van de vrijmetselarij – de hogere vrijmetselaars manier en dat is wat ze doen. Hetzelfde met de cultuur. Ze vernietigen dat, wat in je cultuur vertrouwd is om het nieuwe te brengen dus zijn ze altijd in beweging. Dit is een techniek waar de mensen geen idee van hebben hoe het eigenlijk op hen inwerkt en het is met opzet. Het is georganiseerd. Het is het enige, echt georganiseerde systeem op de planeet. Het is zeker het enige systeem, kan winnen. Het is het enige met de financiën, die het kan doen.

Effie: Wel er niets dat ze doen wat niet gepland is.

Alan: Dat klopt.

Effie: Ieder klein ding en zo goed, in zijn eigen tijd gepland.

Alan: Alles is gepland en dat is als je in sommige serieuze studies kijkt, sommige oude boeken door de oprichters geschreven en mensen die voor de grote stichtingen gewerkt hebben dat ze, met de bankieren gewoon twee handen op een buik zijn en toen schreven ze over dit alles. De technieken en alles waar over geschreven is. Maar nogmaals, ze werden nooit als bestsellers gepromoot, maar ze werden er legaal uitgebracht voor jou, om ze te lezen als je het wilde weten. Ze zijn heel legaal.

Ik bedoel, neem je eigen leven Effie, technisch hesproken deed je alle juiste dingen in overeenstemming met de cultuur van je tijd waarin je bent geboren en opgegroeid. Je spaarde je centen. Je besteedde niets als je niet hoefde en vandaag zeggen ze, dat jezelf dingen die van jou waren, hebt ontzegd zoals eten en al die dingen. Zelfs naar de film gaan, omdat je uiteindelijk dacht dat je het zou sparen Je wordt geacht dat te doen en dan krijg je een kleine plek waar je kunt leven en je bouwt feitelijk je eigen plek, nietwaar?

Effie:  Ja.

Alan:Jja en dan kom je tot de ontdekking, waar is dat allemaal voor?

Effie: Ja. Met andere woorden, je bent eigenlijk de zorgdrager. Als ze klaar zijn, pakken ze het af.

Alan: Ja. En zei je niet dat er walnotenbomen op je land stonden, grote walnoten? is het een walnootboom?

Effie: Nee. Je hebt hier geen walnoten.

Alan: Wat heb je? Hoe heten ze?

Effie: Pekanbomen. Mensen noemen het pekans. Pekan.

Alan: En de overheid wilde elke daarvan genummerd hebben, ik ben er zeker van, voor belastingen en toekomstig gebruik. Ondertussen kun jij alle belastingen daarover betalen, als jij ze voor hen onderhoud.

Effie: Een mens kan heel veel doen als ze het willen en ze willen en ze proberen. Nee, ik neem dat terug. Er was een tijd toen ik dat kon doen. Nu, kun je dat niet doen omdat je een vergunning moet hebben en ze staan je niet toe dat te doen. Weet je, ze willen je beschermen dus je blaast jezelf niet op. Jezelf elektrocuteren en jezelf verdrinken of iets. Ze zijn zo bezorgd om jou.

Alan: Wel, ze houden van je, zie je. Deze mensen verliezen slaap door over ons te schrijven, weet je. Dat is waarom je vergunningen moet hebben en inspecties en codes voor gebouwen.

Effie: Is het niet vreemd dat ze je nooit een vergunning geven? Je moet ervoor betalen.

Alan: Oh, ja. En dat maakt het allemaal goed. Je betaalt voor alles en geld lost al je problemen op.

Effie: En ze blijven er aan toe voegen. Ik vroeg me gewoon af of ze ooit weten -- , nee, ze krijgen nooit genoeg belastingen.

Alan: Wel, natuurlijk er zullen nooit genoeg belastingen zijn omdat Albert Pike, de grote paus van de vrijmetselarij samen met ieder ander illuminatie van zijn dagen hetzelfde zei als Karl Marx zei omdat het gewoon een andere vrijmetselaars tak was die ”ze zullen alle privé eigendommen vernietigen. Al het eigendom van particuliere bezittingen”. Dat was het hoofddoel, dat ze moesten doen. De afschaffing van de familie eenheid moest ook gebeuren. We hebben dat gezien. In feite zijn alle plannen van het Communistisch Manifest succesvol afgerond.

Effie: Ik vraag me af waarom dat niet van de daken is geschreeuwd en het zou mensen bang maken – maar mensen waren doodsbang, nu de Surpereme Court mensen toestaat – Ik kan gewoon nu niet op mijn woorden komen. Ons aanmoedigen, speculanten. Als ze besluiten een huizencomplex midden op je land te bouwen, kunnen ze het afnemen,

Alan: Ja, ik weet het.

Effie: Dat is genoeg om je doodsbang te maken. Niet de overheid maar de promotors kunnen je land afnemen als ze dat zo wensen.

Alan: Dat klopt. Je hoeft niet, en als je in feite goed naar, wel en de meeste mensen kijken er niet naar als hun huizen kopen. Als je kijkt naar waar staat – het zegt niet “eigenaar”. Het zegt “ pachter”. Het zegt “pachter” als je de hypotheek en de eigendomspapieren krijgt.

Effie: Weet je, ik was van plan om in die akte te kijken. Ik geloof dat je mij vertelde wat ze in Canada zeggen. Ik weet niet of het hier in--

Alan: Ik heb een paar in de U.S. gehad, zeggen me het zelfde.

Effie: Oh, dat deden ze.

Alan: Uh. Tenminste de moderne zeker. Ik weet niets over de oudere. Ik had een ruzie met deze advocaat die met deze Saturnusachtige toga binnenkwam, deze zwarte toga’s die ze voor Saturnus dragen en ik zeg “wat is dit?” Hij zegt, “oh, dat is je pachters – ik zeg, “oh, nee, ik zei, streep dat weg en zet eigenaar. Hij zei, “och, het betekent hetzelfde”. Ik zei, “ik kom uit Engeland, ik weet wat pachter betekent”. Nog steeds, tot vandaag de dag, zijn  wij boeren die pachten, die geen enkel verdomd ding bezitten. Ze huren het land gewoon van de landheer en hij leeft van hun lijdzaamheid, maar dat is de zwendel dat ze uitgevoerd hebben.

Wat deze zelfde advocaten je natuurlijk niet vertellen, zíj zijn daarvan vrijgesteld. Ze zetten  er voor zichzelf niet  “pachter “ op. Ze mogen er eigenaar opzetten, dus betalen ze niet alle belastingen en dat is het zwendelspel dat er hier aan toe gaat. Ze zijn allemaal broederschappen, zie je, en als je niet in de broederschap zit, ben je doodgewoon.

Effie: Gemeenschappelijk vruchtgebruik.

Alan: Ja, we leven in een complete fantasie van de werkelijkheid. Complete fantasie. Ik denk dat het enige verschil in de U.S. was, er was een soort titel, waarvan ze nu in feite afwillen. Ze hebben iedereen met Homestead titels massale post gestuurd en geprobeerd hen naar een andere vorm van titel te doen veranderen en wat dat natuurlijk betekent is, dat ze helemaal geen titel hebben, behalve in hun hoofd, totdat ze merken dat het niet echt is. Dus het oude bedrog om alle privé-eigendommen van mensen te krijgen, is zo goed als onderweg. Ze kunnen je eruit taxeren en prijzen en het laatste ding is alle codes voor gebouwen en alle opwaarderingen voor de codes van gebouwen komt van de Verenigde Natie af.

Je hebt hier geen verbeelding en ook geen paranoia voor nodig. Je hebt alleen maar logica en de mogelijkheid van je eigen redeneringkracht, voor nodig, met de data en de waarneming zoals je de dingen ziet. Het komt er allemaal aan.

Effie: Allemaal gepland.

Alan: En er goed over geschreven. Goed over geschreven, door de grote spelers zelf.

Effie: Maar niemand leest.

Alan: Nee. Er is geen plezier in lezen. Als je niet iets met seks en geweld krijgt is er geen reden om te lezen. Zo zijn mensen. Ze hebben geen geduld om te leren wat er gebeurt en natuurlijk zijn ze getraind om ego-synotisch te zijn, dus hebben ze geleerd om voor alles dat kritisch denken vereist en onplezierig kan zijn, terug te schrikken

Effie: Is er iets veranderd? Wat is het? De Romeinen geven hen circus en alles dat hen bezig houdt.

Alan: Brood en spelen.

Effie: Ik probeerde op het woord te komen. Brood en spelen.

Alan: En een ongevoelig makende wreedheid om af te slachten door de media die nu sport vermengt met amusement, de laatste filmsterren die borstimplantaten hebben, allemaal samen vermengt met mensen in het Midden Oosten, die op huwelijkspartijen worden opgeblazen, totdat niets meer echt is. De invoering van de gruwelijkheid die we waar kunnen nemen in de kleine flitsen die ze ons laten zien, hebben geen effect op ons. We worden er ongevoelig voor gemaakt, om het leven goedkoop te maken omdat we moeten accepteren dat het leven niets waard is, zodat ze de volgende stap kunnen zetten. Omdat ze beginnen met het euthanaseren enz. en beslissen wie zal leven en sterven en wie kan kweken en wie niet kan kweken. Dat is allemaal een deel van dit grote Utopia van hen. Dus moeten ze ons helemaal, voor alle waarden van het leven, ongevoelig maken en ze hebben tot dusver verdomd goed werk gedaan.

Effie: Het is ver weg, het is onpersoonlijk. Het is niet echt. Ze kunnen nergens van overtuigen.

Alan: Ja. Wel, letterlijk is het ook een wetenschappelijke manier om de informatie naar het publiek te presenteren. Zo wordt dat gedaan. Ik hoorde over Saddam Hussein die opgehangen werd, letterlijk tussen de sport door. Dolly Parton’s laatste borstwerk en wat andere trivialiteiten en ze smokkelen dat erin, totdat niets meer echt is, zie je. Het wordt surrealisme genoemd. Het is wat je krijgt als je een psychedelische trip van een drug hebt. Ze doen het door de media presentaties. Zo wordt het gedaan.

Effie: En dan voeg je de onophoudelijke advertenties toe – de commercials.

Alan: Ja, dat ook.

Effie: Mijn god, iemand moet gek zijn geweest daar naar te kijken.

Alan: Wel, als je het niet doet, maken ze je gek en dat wordt allemaal met opzet gedaan. Dit wordt met opzet gedaan.

Efie: Dat klopt en dan valt het je op dat zelfs de commercials verwijderd zijn van mensen. Ze hebben allerlei soorten geanimeerde wezens. Ze zijn zelfs niet meer menselijk, de meeste – veel van die. Diagrammen en weet ik veel. Onrealistische dingen.

Alan: Dat is een feit , maar zoals ik zeg, ik wed dat als je terug kijkt, je veel dingen zou veranderen in je leven als je wist wat er komen zou.

Effie: Je zou wat?

Alan: Je zou veel van je plannen hebben veranderd als je wist wat er zou komen.

Effie: Ik pleeg nog liever zelfmoord. Ja, dat klopt. Wel, weet je, het is moeilijk geweest dit te realiseren, ja. Zoals ik de vorige dag zei, ik vertelde iemand, ik zei, heb je ooit gedacht dat je in een rij zou staan wachten totdat iemand je geld afneemt?

Alan: Ja.

Effie: Ik vermoed dat het goed is dat we niet weten wat er in de toekomst is.

Alan: Het is een sterke geest die daarmee om kan gaan.

Effie: Dat klopt. Misschien, de oude persoon die ik aanhaalde, zei, als ik enig gevoel had, zou ik – laat me kijken, wat zeiden ze? Als ik enig gevoel had zou het me gek hebben gemaakt.

Alan: Ja

Effie: Ik kan gewoon aan mijn moeder en haar moeder denken, om naar de wereld van vandaag te kijken, zoals je een tijdje geleden zei.

Alan: Dat waren een beetje eenvoudigere tijden, hoewel de agenda toen ook onderweg was.

Effie: Zelfs al heb ik er doorheen geleefd, kan ik het soms niet geloven.

Alan: Wel, de grootste verandering kwam met de FDR binnen en het echt aansturen naar de FDR.

Effie: O jongen, hij was echt de; “ aftrapper” mag je zeggen. Het was klaar voor die tijd. (noot van de vertaler: Effie refereert hier aan Roosevelt, zie interview, 16 september 2006)

Alan: De man van het moment, de verlosser, rechtstreeks vanuit de bankindustrie daar, met alle plannen die allemaal gewoon op een of andere manier, klaar lagen.

Effie: Ja, ik was nog een kind toen mijn ouders een beetje betaald kregen om het katoen onder te ploegen, vermoed ik.

Alan: Het onder te ploegen, ja.

Effie: Het onderploegen. Het was een van het mooiste katoen, dat je ooit gezien had. Ik dacht dat dat het afschuwelijkste was. Hoe vaak je geprobeerde iets te laten opgroeien dat niet groeide door droogte van het weer of zoiets, en dat prachtige katoen moest onder geploegd worden, verspilling. Ik was heel erg afgestemd niet te verspillen. Je verspilde niets. Verspilde niet, wilde niet.

Alan: Ja. En toch proberen ze ons te vertellen dat dit een gezond economisch systeem is. Als er van iets een surplus is, ploeg het gewoon onder in plaats van het te verkopen en mensen hebben het nodig, of ze hunkeren naar voedsel of iets dergelijks.

Effie: En het ergste deel daarvan is, je was ook hongerig naar vlees en zij vernietigden het. Voedsel vernietigen. Het in de oceaan gooien, langs de Mississippi rivier en het dumpen,  of zag ik een berg van, ik zou zeggen, het was zo hoog als een huis – een dubbel pakhuis met aardappelen, waarover vloeistof was gegooid zodat mensen het niet konden eten.

Alan: Om de prijzen hoog te houden omdat er tekorten  waren.

Effie: Er was niets mis met de productie. Er was niets mis met de prijs. Het was het geld. Het gebrek aan geld.

Alan: Dat is waar ze ons op pakten.

Effie: Het draait allemaal om controle – als je het geld controleert, controleer je de mensen.

Alan: Zeker doe je dat. Het is al duizenden jaren zo geweest en ze hebben dat systeem nooit gewijzigd dus kunnen ze het altijd weer doen als ze  het nodig vinden dit te doen.

Effie: Iets wat zo perfect is als dat, werkt.

Alan: Ja, de mensen zijn nog steeds gezond. Ze hadden de middelen van de productie al klaar maar ze werden niet toegestaan omdat het geld blijkbaar was ingestort. Wat een grap, toch? Maar, zoals ik zeg, ze hebben het niet geconcentreerd, dus kunnen ze dat altijd doen. Daarom concentreren ze dat nooit. Ze laten dat, zodat ze altijd dezelfde stunt kunnen uithalen wanneer ze dat willen.

Effie: Dat is waar.

Alan: En de Europese Unie doet hetzelfde ding. Ze dumpen, wat ze ‘boterbergen’ en ‘aardappelenbergen’ en spul noemen, in het kanaal, om de prijzen in alle Europese landen hoog te houden en dat wordt een gezond beleid genoemd.

Effie: Ik was de vorige dag in de winkel en een peper – een paprika kostte $ 0.50 of meer of dicht tegen een dollar. Ik weet niet of ik twee voor – een dollar per stuk zei en ik kan me herinneren toen ik hier voor het eerst naar toe verhuisde in de jaren ’48, had deze man pepers die 4 inches lang waren en zo dik als je pink, prachtige pepers. Hij plukte ze een keer en dan – de hulp kostte meer dan hij voor de pepers kreeg, dus liet hij ze daar in het veld liggen en ik dacht toen, alle mensen in de Verenigde Staten die dat hadden kunnen eten en zoveel van die dingen, zo vaak. En eigenlijk vandaag zouden mensen, meer en meer voedzaam eten kopen als ze geld hadden.

Alan: En toegang tot voedzaam eten. Ze hebben daar allemaal mee geknoeid.

Effie: Áls je wat natuurlijk voedsel kon krijgen – nu zelfs de helft van het natuurlijke voedsel.

Alan: Wel, voedsel is altijd gebruikt als een wapen om te controleren zelf zo ver terug in de Egyptische tijd en waarschijnlijk ouder. Dus er niets nieuws in ons dom te  houden door wat wij nu hebben toegestaan: ze hebben alles gemodificeerd.

Effie: En dat is een mooie truc, controle te hebben – alleenrecht op het voedsel. Het voedsel dat hier groeit of hier niet meer groeit .

Alan: Dat klopt. Wel de Grote Vijf. Weet je, Arthur Daniels Midland die gewoon Adam en Conagra en Monsato en al de rest zijn; ze zitten allemaal in Chili omdat sinds de jaren ’80,  zijn ze Chili aan het opzetten om de groenteproducenten van de Amerika’s te worden door geld van NAFTA. Mensen realiseren zich niet dat wij hen een bepaald bedrag betalen allemaal door ons belastinggeld voor deze grote jongens, om al hun gemodificeerd voedsel daar te laten groeien en dat gebeurt niet alleen in Chili maar in andere plaatsen in Latijns Amerika. Alles wordt tamelijk stil gehouden, maar het is gepubliceerd als je gewoon je oren en ogen open houdt – ze zeggen altijd, voor diegene met ogen die zien en oren die horen en een geheugen om het te herinneren weet je wat er gaande is.

Ze gebruiken altijd het publieke geld om henzelf er bovenop te zetten en ze schoppen jou op het juiste moment. Maar het komt nu naar onder. Ik bedoel, je hebt dat in Louisiana na de orkaan gezien, die al die vreemde rechte hoeken maakte en toen kwam feitelijk een vorm van krijgsmacht, rechtstreeks naar binnen en hoe de mensen erop reageerden en hoe ze in hun auto’s rond reden gewoon zoeken naar – gewoon blijven bewegen en je hebt het begin van het proces zien opstarten en de FEMA die hele gebieden overnamen. Ze hebben daar nu enorme kampen met die trailers die ze daar brachten, nietwaar?

Effie: Om wat te doen?

Alan: Die grote wagenkampen die ze nu hebben.

Effie: Wel ja. Nu proberen ze die kwijt te raken.

Alan: Echt.

Effie: ik bedoel, veel van hen zijn geparkeerd in – tijdelijk bij mensen totdat ze in hun huis terug konden en nu, zoals ik zei, ik kom langs eentje, iedere maand en het groeit toch en het zijn geen gebruikte. Het zijn nieuwe. En een woonwagen is een onbetrouwbare plek om in te zijn.

Alan: Zeker ook in het orkanen land.

Effie: Dat is waar. Ik denk niet dat ik een eentje zou blijven, zelfs niet als er een stevige wind zou waaien en al dat geld dat verspild is.

Alan: Wel, ik ben er zeker van dat ze er een splinternieuwe stad uit bouwen. Wel een ander soort stad.

Effie: Wel, het wordt niet hetzelfde en ik denk niet dat het ooit dezelfde grootte wordt en het eerste ding, ze moeten het moorden daar stoppen.

Alan: Wat gebeurt daar?

Effie: Wel, ik weet het niet. Het zijn meestal drugsmoorden. Territoria en bendes maar--

Alan: Wel, feitelijk praat je over de doorsnee moderne stad. Het zelfde.

Effie: Maar ze hebben daar de Nationale Garde en ze hebben ze nog steeds niet gestopt.

Alan: Echt.

Effie: Ze hebben zelfs mensen verondersteld, overdag vermoord. Ik weet niet, ik denk dat er ongeveer 35 vermoord zijn sinds het begin van het jaar.

Alan: Echt.

Effie: Westerse bende, ik bedoel westelijke stad.

Alan: Gee……

Effie: Je kunt niet de politie alle schuld geven. Ik bedoel, het zijn de rechters. Het zijn de advocaten. Het is het moreel van de mensen. Het is niets – ik bedoel, weet je het is veel gecombineerd en het is toegestaan. Ik bedoel, het wordt toegestaan. Ik denk om de mensen bang te maken als het niets anders is.

Alan: Wel, zie je, je kunt geen totalitair systeem hebben tenzij je het probleem hebt om naar te wijzen, ook om het totalitaire systeem te rechtvaardigen.

Effie: Dat is waar.

Alan: Dus brengen ze de cultuur in. Het is waar genoeg, mensen worden groot gebracht met videospellen en afslachten en geen regels enz. In feite, wordt hen geleerd in de films, dat de slechte jongens over het algemeen de helden zijn – degenen die zwendelen en ze wedijveren met hen en je ziet de uitvallers in de maatschappij als ze naar volwassenheid opgroeien, doen net als de criminelen die ze in de films zien en de politie wordt ook groter. Je gaat ermee om, iets wat ze ook willen en dit is allemaal voorspeld. Je moet chaos creëren. Dit is de eeuw van de chaos, voordat je een nieuwe maakt. Het is goed begrepen. Herinner jij je, ik geloof dat het in de jaren ’30 en ’40 was, je had het Jimmy Cagney-type met al de misdaadfilms. Jimmy Gagney – wie was die andere acteur?

Alan: George Raft was een andere, ja.

Effie: E.G. Robinson.

Alan: Humphrey Bogart en ze laten noch steeds herhalingen zien. Wel, weet je, zelfs in Engeland hadden ze geweren net als vandaag, zoals ze die broeken droegen met de bretels tot op hun enkels, hun hoeden omgedraaid omdat het naar hen gemarketiert is. Wel, zelfs in Engeland, toen, direct na de Tweede Wereldoorlog, toen ze al die Amerikaanse films invoerden, de jonge jongens creëerden bendes, net zoals de gangsters gekleed en ze kregen pistolen en dat spul omdat ze dachten dat het tof was. Heel erg tof om zo te zijn en ze probeerden zelfs het accent van de gangsters te kopiëren en dat was een grote liefhebberij. Ze nemen geweren en dergelijke, mee naar school, omdat ze het allemaal in de films zagen en in die films maakten ze die jongens menselijk. Ze maakten de slechte jongens menselijk totdat ze zich met de slechte jongens identificeerden en hen als helden zagen.

Effie: En kind moet een held hebben.

Alan: Ja

Effie: En dus hadden we mensen – we keken ernaar op maar het waren niet zulke typen. Goede jongens. Harde werkers. Ze veroorzaakten geen enkel probleem. je wilde als hen zijn. Dus denk ik dat ieder kind iemand nodig heeft op tegen op te kijken,

Alan:Rambo. Rambo is een goede.

Effie: Huh.

Alan: Ze gaven hen Rambo,aan de militaire jongens.

Effie: dat klopt.

Alan: Ja, zo wordt het gedaan. Zo wordt dat gedaan Effie. Het is zo’n beetje het einde van deze opname hier. De tijd is bijna voorbij, denk ik dus moeten dit toch nog eens doen.

Effie: Ja. Misschien ben ik meer in de stemming of kan ik iets bedenken. Ik was een beetje met wol bedekt.

Alan: Ik ben spontaner omdat ik gewend ben dit te doen.

Effie: Ik weet het, jij kunt praten als brugman.

Alan:  I know. It often takes time to think out the important parts that make an impact of people remembering something which is important because there's so little truth being given to people to catch on to and remember and important things in life. That's what we'll have to start remembering. The important things. The values because they certainly have got rid of them.

Alan: Ik weet het. Vaak kost het tijd om de belangrijkste delen te bedenken, die een impact op mensen maakt, iets herinneren wat belangrijk is omdat er zo weinig waarheid aan mensen wordt

gegeven, ook om op te vangen en te onthouden, belangrijke dingen in het leven. Dat is wat we ons moeten beginnen te herinneren. De belangrijke dingen. De waarden omdat zíj ze zéker kwijt zijn geraakt.

Effie: Wel, ik zal je vertellen, zelfs in de laatste 50, 60 jaar, ik bedoel, ze gingen gewoon hun

gang als iets dat je nauwelijks kunt geloven. Ik denk aan hoe hele – alles zo veel veranderd is, alles en slechter. Het is zeker niet beter.

Alan: Ja, als dat geen feit is. Het is een feit.

Effie: Te denken dat mensen gelukkig zouden zijn, vooral in dit land, zoveel als wij in dit land hebben gehad en te denken, te kijken wat er gebeurde wat ze deden.

Alan: En ze konden het met ieder land doen.

Effie: Ja, oh ja.

Alan: Dezelfde formule.

Effie: Ik noem dit omdat ik meer vertrouwd ben met of op ben afgestemd. Ja, er was iets anders dat ik op wilde zoeken. Ik gaf al mijn papieren aan mijn neef. Hij gaat er op een dag iets mee doen dus ik wilde een paar dingen in die papieren opzoeken en ik zou daar naar toe gaan maar we hebben een paar slechte weken gehad – zeker deze week, we hadden regen en kilte en kou en dampen en zo bleef ik min of meer binnen en het is buiten zo nat, je zou toch niets kunnen doen. Dus hebben we onze portie regen voor een tijd gehad,

Alan: Werk je nog steeds in de tuin of is het te nat?

Effie: Huh.

Alan: Werk je nog steeds in de tuin of is het te nat?

Effie: Oh, het is daar alleen maar modder, laten we het zo zeggen. We hebben regen genoeg gehad – het is verzadigd, laten we het zo zeggen.

Alan: Ja, het verzadigingspunt.

Effie: Ik weet niet of ik zelfs een lente tuin kan krijgen maar alles wat je kan doen is proberen. Zoals ik zei, als ik aan dit huis werkte heb ik geprobeerd. Ik bedoel je weet niet wat je kunt doen totdat je het probeert.

Alan: Ja, dat is een feit.

Effie: En zelfs voor mij, als – iedereen houdt van winnen maar het belangrijkste is de bodemlijn, ik probeer wat ik moest doen en dat is het belangrijkste. Wel, op een dag, als ik in de stemming ben, wil ik je graag over al mijn schatten vertellen.

Alan: Ja, dat moet je doen.

Effie: Al die dingen die niemand heeft en ik wel.

Alan:Dat moet je doen.

Effie: Hoe is jullie weer geweest?

Alan: Wel, de sneeuw is weer terug, maar ze besproeien de luchten en doorgaans kun je als het sneeuwt kijken naar – als het een koude temperatuur is, misschien – 20 ‘s nachts, de sterren – alle sterren moeten zichtbaar zijn, maar dat zijn ze niet. Je ziet sommige van hen, de heldere maar omdat al het spul dat ze hier sproeien , is er een soort mistachtige kijk op en dus krijg je niet die helderheid die ze moeten hebben, gezien de temperatuur die we hebben – het zijn geen UFO invasies van buitenaardse wezens die ze gaan gebruiken. Het is het weer dat ze gaan gebruiken om ons allemaal in de woonomgevingen te krijgen. Het is de oorlogsvoering om het weer, dat ze gebruiken.

Effie: Ja. Natuurlijk, ze hebben meer dan éen ei in hun mand.

Alan: Ja dat hebben ze. Ja dat is zo. “Silent Weapons for Quit Wars”. Dat was het boekje, over de technieken die ze gebruiken, dat jaren geleden uit gekomen is.

Effie: Ik heb over het boek gehoord maar ik heb nooit een kans gehad het te lezen.

Alan: Het is praktisch op alle wetenschappelijke gizmos die ze hebben, die ze gebruiken en de bevolking zal er compleet onbewust over zijn. Wel, ik kan beter welterusten zeggen, denk ik.

Effie: Hou je goed en hopelijk praten we volgende week.

Alan: Zeker, zeker. Dag hoor.

Vertaling: M. Eken

"The Night They Drove Old Dixie Down" By Joan Baez Virgil Caine is my name and I drove on the Danville train 'til so much cavalry came and tore up the tracks again In the winter of '65, we were hungry, just barely alive I took the train to Richmond that fell It was a time I remember, oh, so well The night they drove old Dixie down And all the bells were ringin' The night they drove old Dixie down And all the people were singin' They went, "Na, na, na, na, na, na, .... " Back with my wife in Tennessee And one day she said to me, "Virgil, Quick! Come see! There goes Robert E. Lee." Now I don't mind, I'm chopping wood And I don't care if the money's no good Just take what you need and leave the rest But they should never have taken the very best The night they drove old Dixie down And all the bells were ringin' The night they drove old Dixie down And all the people were singin' They went, "Na, na, na, na, na, na, ..... " Like my father before me, I'm a working man And like my brother before me, I took a rebel stand Oh, he was just 18, proud and brave But a yankee laid him in his grave I swear by the blood below my feet You can't raise a Cane back up when he's in defeat The night they drove old Dixie down And all the bells were ringin' The night they drove old Dixie down And all the people were singin' They went, "Na, na, na, na, na, na, ..... "

"de nacht dat ze oude Dixie naar huis reden" door Joan Baez  Ik heet Virgil Caine en ik reed op de Danville trein Totdat zoveel cavalerie kwam en de sporen weer open te scheuren In de winter van ’65, hadden we honger, nauwelijks levend Ik nam de trein naar Richmond die herfst Het was een tijd die ik me zo goed herinner De nacht, dat ze oude Dixie naar huis reden En alle klokken luidden De nacht dat ze oude Dixie naar huis reden En alle mensen zongen Het ging van na, na, na, na, na Terug met mijn vrouw in Tenessee Op een dag zei hij tegen mij Virgil, snel, kom kijken Daar gaat Robert. E. Lee Nu, prima, ik hak het hout En ik geef er niet om als het geld niet goed is Neem gewoon wat je nodig hebt en laat de rest Maar ze hadden nooit het allerbeste mogen nemen De nacht dat ze oude Dixie weg reden Alle klokken luidden De nacht dat ze oude Dixie weg reden En alle mensen zongen Het ging van na, na, na, na. Zoals mijn vader voor mij, ik ben een werkende man Zoals mijn broer voor mij, werd ik rebels Oh, hij was pas 18, trots en moedig Maar een Yankee legde hem in een graf Je kunt geen Cane groot brengen Als hij verslagen is. De nacht dat ze oude Dixie weg reden En alle klokken luidden De nacht dat ze oude Dizie weg reden Alle mensen zongen Het ging van na, na, na, na