Alan Watt - Blurb - "Great Britain, Embryo of World Government

DUTCH

ALAN WATT

BLURB (i.e. Educational Talk):

"Great Britain, Embryo of World Government –

1938 Report from Royal Institute of International Affairs' Global Meeting"

“Groot Brittannië, Embryo van Wereld Regering –

1938 Rapport van Royal Institute of International Affairs’ wereldbijeenkomst”

4 Mei 2007

Dialogue Copyrighted Alan Watt – May 4, 2007

(Exempting Music and Literary Quotes)

WWW.CUTTINGTHROUGHTHEMATRIX.COM en alanwattsentientsentinel.eu

Hi mensen, ik ben Alan Watt. Het is 4 mei 2007 op. cuttingthroughthematrix.com en
alanwattsentientsentinel.eu

Mensen hebben me gevraagd naar sommige van de oudere boeken die ik door de jaren heen heb verzameld, die gepubliceerd werden en voor het publiek beschikbaar werden gemaakt. Sommige van deze boeken kwamen zelfs in openbare bibliotheken, maar de reguliere media heeft nooit veel van ze gemaakt. Zij maakten geen melding van ze, want het is de taak van de mainstream media om jou over dingen te laten nadenken, waarvan jouw beteren hebben besloten dat je er over na zou moeten denken, en zij vertellen je alles waarvan zij hebben besloten dat jij het moet weten.

Maar wettelijk, degenen die jullie levens op zo’n ingewikkelde, spinnenweb- onderling verbonden manier plannen, zijn zo legalistisch- zij staan toe dat hun boeken uitgebracht worden in de handen van het publiek. Tenminste, vele ervan, duidelijk niet allemaal, want zoveel wordt nog steeds, en zal altijd als topgeheim aangemerkt worden, en valt onder “veiligheid”. Onder de schijn van veiligheid kunnen zij alles verzegelen en in kluizen opbergen zolang als zij wensen.

Dit is een voortdurend proces. Zelfs na de hoofdonderhandelingen van de NAFTA (of de Onderhandelingen voor Vrije Handel, want de feitelijke vrije handels onderhandelingen waren een voorganger van NAFTA en het was de voornaamste opzet voor de eenwording van de Amerika’s), werd er alleen een feitelijk geredigeerd rapport uitgegeven en beschikbaar gesteld voor het publiek. De rest werd verzegeld en was niet voor publieke consumptie bestemd, en werd in een grot buiten Ottawa opgeborgen, waar het voor 30 tot 50 jaar zal blijven.

Wij leven niet in een samenleving van vrijheid. Dat is de illusie die ons gegeven wordt door de televisie. Zij blijven je vertellen dat je zo vrij bent, je leeft in één van de meest vrije landen in de wereld. Dat is allemaal onderdeel van de illusie creatie. Hoe vaker zij het zeggen hoe meer mensen het geloven, en als je mensen iets laat zien dat niet in de reguliere media verschijnt, geloven ze het niet.

Zij zijn werkelijk getraind, zoals Zbigniew Brzezinski zei, dat de media het redeneren en het denken voor hen doet. Dat is met de meeste mensen gebeurd. Maar je kunt de mensen niet de schuld geven aangezien de indoctrinatietechniek bij de geboorte begint en je hele leven doorgaat.

Een van de vele boeken die ik heb, ging over de wereld bijeenkomst van het Royal Institute of International Affairs, één van hun wereldbijeenkomsten. Deze specifieke had als onderwerp “Het Britse Gemenebest en de toekomst”. Het werd gepubliceerd door Humphrey Milford, en dit was 1938. Ik geloof dat de bijeenkomst in 1937 was. Aan het begin van het boek staat:

“Uitgegeven onder auspiciën van het Royal Institute of International Affairs, het Canadian Institute of International Affairs, het Australian Institute of International Affairs, het New Zealand Institute of International Affairs, het South African Institute of International Affairs en het Indian Institute of International Affairs”, voor India.

Er zijn er nu meer, en die van na 1945 en die van al de niet-Gemenebest landen, worden Councils on Foreign Relations genoemd, zoals die in de Verenigde Staten. Onder degenen die vermeld staan, zegt het:

“Het Institute of International Affairs in het Britse Gemenebest worden uitgesloten door hun regels van het uiten, als instituut, van een mening over enig aspect van internationale of imperiale aangelegenheden. Alle meningen die in dit boek geuit worden zijn daarom niet die van de instituten.”

Het is een disclaimer. Ze hebben helemaal gelijk, want zij praten niet over politiek. Zij hebben simpelweg een plan, dat is wereldregering. Politiek is een lagere show voor het publiek, om te geloven in de Punch en Judy show, die zij gebruikelijk in de Middeleeuwen lieten zien, terwijl ze de dorpen rondgingen. Ik denk dat dit boek in beginsel ook gefinancierd werd door de Rockefeller Foundation.

Dus het heeft al de minuten van de bijeenkomsten. Het heeft achter in het boek al de lijsten van alle leden, wie zij zijn (het zijn er honderden en honderden), eveneens politici van alle landen en vakbonden. Want Carrol Quigley, die een tijdje de historicus was voor het Council on Foreign Relations was, zei:

“wij (het instituut) hebben er geen problemen om te spreken en samen te werken met communisten, kapitalisten, dictators enzovoort, en doen dat regelmatig”.

Zij doen dat, want zij zijn er allemaal deel van, begrijp je, aan de top. Het hele idee van deze heerschappij, dit politieke gemenebest, die ze hadden van Engeland, was niet alleen opgezet om een gemenebest te zijn, maar ook om uiteindelijk andere landen binnen te brengen. Zij wisten dat zij de naam van hun organisatie moesten veranderen, uiteindelijk creëerden zij de League of Nations (de Volkenbond).

De League of Nations werd tot bestaan gefinancierd door de Britse regering, zelfs de Verenigde Staten hebben er kapitaal in gestoken en deden alsof ze er niet aan deelnamen, na Wilson. Zij hadden er wel deel aan, ze hadden zogenoemde “onofficiële leden” op iedere bijeenkomst.

De League of Nations moest de embryo zijn van wereldregering, gestoeld op het Britse systeem. Zij wisten dat zij een moeilijke taak hadden, een zeer moeilijke taak om de populatie van de wereld te overtuigen het te accepteren. Zij moesten een andere naam verzinnen. Het kon niet verbonden zijn aan Engeland of de Verenigde Staten, of een van de koloniale machten, dus zij moesten het een nieuwe naam geven, onder de schijn van een ridder in glimmende wapenuitrusting. Dat is een truc die door de eeuwen heen gebruikt is.

Het is met zekerheid opgezet om de embryo van wereldregering te zijn, gebaseerd op het Britse systeem van vrije handel en onderlinge afhankelijkheid – een concept dat teruggaat naar John Dee, die als eerste de term British, of Brightish Empire verzon en dit systeem van een wereldrijk voorstelde aan koningin Elizabeth I.

Om het idee van een wereldrijk te verkopen, moet je alle leiders van alle groepen binnenbrengen en als je niet genoeg groepen hebt om het een soort publieke officiële steun te geven, dan creëer je de groepen die namens het publiek spreken. Maar je zorgt er altijd voor dat jij de leider instelt – een oude techniek.

Op deze bijeenkomsten was iedereen, die iemand was in de besluitvorming van het land, ieder land, aanwezig. Van linkse vleugel, rechtervleugel, uiterst links, uiterst rechts, en boven en onder. Zij behoorden er allemaal toe, ook dictators.

Dus Groot Brittannië en het rijk moest de basis zijn voor een League of Nations, die na een periode met meer macht moest overgaan in de Verenigde Naties –hoofdzakelijk om het publiek te overtuigen in een lange termijn plan, waarbij zij niet alleen hun nationale identiteit moesten opgeven, maar ze moesten ook een nieuwe cultuur aannemen, die voor hen gemaakt zou worden voor een wereldsysteem.

Het wereldsysteem, dat door anderen die voor de Britse regering en de Britse aristocratie werkten in die tijd, zoals Bertrand Russell, “een wereld die geleid wordt door experts (deskundigen)” genoemd werd. Het moest aan het publiek verkocht worden, hoofdzakelijk als “het helpen van het publiek”.

Zo doe je dat; je creëert een muizenval (mouse trap), zoals ze dat in de commercie noemen, en je laat de muis binnenkomen, dan grijp je hen en gebruik je ze voor de echte reden. Zo werkt het systeem. In andere woorden, de mensen moeten als laatste weten wat de echte doelen erachter zijn. Maar je krijgt al de goede verhalen verteld, om je in de muizenval te krijgen.

In dit boek wordt op pagina 258 gezegd, het gedeelte heeft als titel “A World Order”:

“verschillende delegaties, in het bijzonder van de linkse politieke vleugel, hadden een dringende aanbeveling, dat er geen wereldorde gebouwd kon worden zonder het fundament van een betere sociale orde. Een wereldorde, zei één van hen, impliceert een wet van rechtvaardigheid, zowel intern als internationaal, zowel op sociaal als politiek gebied.”

Dan gaat hij verder om het feit te omhelzen dat zij de arbeidsstandaarden van Groot-Brittannië zouden gebruiken om de werkende mensen aan boord te brengen, om samen in de richting van deze orde te werken.

Een klein stukje hierboven, op dezelfde pagina, 258, staat er:

“Meer dan één gedelegeerde merkte op, dat als de basis van het gemenebest eenmaal bereikt was, er geen reden was waarom de macht niet internationaal zou moeten zijn, en vele redenen waarom wel. En de leden van de conferentie werden teruggebracht tot hun concepten van een wereldorde door de vraag: “hoe kun je internationale macht krijgen zonder internationale regering?”

Wel, begrijp je, ze wisten tenslotte, dat het zich zou ontwikkelen tot internationale regering. Op pagina 278 gaat het verder:

“De orde van het gemenebest, kunnen we vermoeden, is slechts een weg naar een wereldorde. De discussie van de conferentie stelde voor, dat deze graduele assimilatie in de economische als ook in de politieke sfeer zou kunnen plaatsvinden. Of het gemenebest daarna zou blijven bestaan of verdwijnen omdat het zijn nut vervuld had, zou besproken moeten worden door sommige Britse Gemenebest relaties op conferenties in de toekomst.”

Herinner, het Council on Foreign Relations en het Royal Institute of International Affairs zijn ook op een andere groep gebaseerd, die in de negentiende eeuw ontstaan was, de Cecil Rhodes Society en Foundation, aan wie een koninklijke charter gegeven werd om te bestaan. Want zij waren in werkelijkheid een frontgroep, technisch non-gouvernementeel, dus ze konden wegkomen met veel wat ze in de wereld deden, zonder overheden die de schuld zouden krijgen omdat ze achter hen stonden.

Lord Milner, Alfred Milner, voegde de Round Table (Ronde Tafel) Sociëteiten samen met de Rhodes Foundation en dit werd de kern voor de League of Nations, die de Verenigde Naties zijn. En je hebt nog steeds de Round Table Sociëteiten, die werken aan verschillende problemen, zoals denktanks doen, over hoe wij allemaal onderling afhankelijk gemaakt kunnen worden.

Op pagina 260 zegt het:

“Er kwam echter geen enkel verschil van mening over een voorstel, dat een uiteindelijke wereldorde een inbreuk op nationale soevereiniteit met zich meebracht, en dat dit een langzame en moeilijke kwestie is. Hier was een hoogst belangrijk punt in verband met de toekomst van het gemenebest zelf. Want als de inspanning richting een wereldorde éen van de eenheidbrengende factoren van het gemenebest is, en als complete nationale soevereiniteit afkerig is van een wereldorde, dan kan complete nationale soevereiniteit niet meer zijn dan een tijdelijke fase van de relaties van het gemenebest zelf .

De essentie van een ware league, zo werd in de conferentie neergezet , is dat geen lid recht heeft op neutraliteit. Eén spreker, zelf een sterk voorstander van het recht van het gebied (dominion) op neutraliteit, zei ronduit, dat een ware league een superstaat moet zijn”.

Hij praat over wereldregering.

“Een gedelegeerde refereerde in een veelzeggende zin aan een wereld van onafhankelijke, onderling afhankelijke staten, waaronder, zei hij, samenwerking voor gemeenschappelijke verdediging goed mogelijk was. Een soortgelijke frase werd inderdaad gebruikt voor het Britse Gemenebest zelf.”

Op pagina 261 bespreken ze het volgende:

“Verscheidene gedelegeerden vonden, dat het probleem van een wereldorde innig verbonden moest worden aan de versterking van de vriendschappelijke relaties, waarover allen het eens waren dat deze noodzakelijk waren tussen de landen van het Britse Gemenebest en de Verenigde Staten.

Een Canadees sprak van de paradox dat, terwijl participatie in collectieve veiligheid onmogelijk was voor de Verenigde Staten, haar samenwerking makkelijker te bereiken was en haar achterdocht voor het Britse beleid minder acuut, als de laatste aangewezen werd om het principe van collectieve veiligheid en een wereldorde te verdedigen.

Een van hen die de stappen in de richting van een wereldorde definieerde als een groepsvorming van de democratische staten tegenover dictatorschappen, merkte op dat de Verenigde Staten en het gemenebest een groot gemeenschappelijk belang hadden in het feit dat de NAZI filosofie voor hen beiden dood was”.

Denk eraan dat de oorlog toen nog niet verklaard was. Het was voor de Tweede Wereldoorlog.

“Een gedelegeerde met heel andere politieke ideeën wees erop dat de Amerikaanse achterdocht jegens Groot-Brittannië en Frankrijk niets was in vergelijking tot de Amerikaanse aversie tegenover dictatorschap staten.

Terwijl sommige gedelegeerden de aandacht richtten op de groeiende participatie van de Verenigde Staten in internationale organisatie en actie, beweerde een Canadees lid van de conferentie dat het afbreken van het politieke deel van de League een opleving van de Amerikaanse participatie opnieuw minder waarschijnlijk had gemaakt en dat de terugweg een samenwerkende League was: het aaneenschakelen van verschillende regionale leagues van zeer gelijkend karakter, inclusief zonder twijfel de Pan-Amerikaanse Unie.”

1938, hmm.

“Een wereldorde, zoals gedelegeerden van Groot-Brittannië te kennen gaven, zal hun diversiteit niet vernietigen en misschien kan regionale samenwerking de manier zijn om eenheid te vinden in diversiteit” –

Je hebt die zin eerder gehoord, “eenheid in diversiteit”. Dat is de oplichterij (con game) die aan alle landen verkocht is die zich bij de Europese Unie aansloten en nu zal het verkocht worden aan het publiek terwijl wij samengevoegd worden in de Amerikaanse Unie.

“’ik ben niet geïnteresseerd in eenheid van de wereld’, zei dezelfde gedelegeerde, ’Ik wil precies genoeg eenheid om het goede leven te verschaffen’”

Dat is een term die Huxley en anderen gebruikten, en Bertrand Russell.

“Ditzelfde idee zat vermoedelijk in het hoofd van de gedelegeerde die beweerde een eenzame stem te zijn, dat wereldorde een vals doel was. De huidige regionale verdeling van machtsgroeperingen was veel natuurlijker dan iedere poging tot universaliteit.”

Dus deze mannen zijn degene die “regio’s” delen van de planeet noemden. Zij hadden de planeet al in regio’s ingedeeld. Regio’s, interessant genoeg, is komt ook uit de terminologie van de vrijmetselaars. Zij hebben hun gebieden die zij eveneens regio’s noemen, want al deze jongens waren lid van Knights Templars, en verschillende andere vrijmetselaarsorganisaties, zowel linkervleugel, rechtervleugel, en boven en onder.

Op pagina 223, de openingsspreker over het hoofdstuk: “De toekomst van het gemenebest als een samenwerkingsorganisatie”.

Interessant, het rapport was opgesteld door Professor Sir Alfred Zimmerman, griffier van de commissie. Alfred Zimmerman was de soort rechterhand rond Winston Churchill. Alfred Zimmerman was ook het hoofd van de Communistische Partij in Brittannië geweest, en hij was de uitgever van haar belangrijkste dagblad. En ons wordt verteld dat Winston Churchill de communisten haatte, en hier is hij met dit karakter die om zijn nek hangt. En hij had volledig vertrouwen in hem, want aan de top is er geen oorlog, begrijp je, en die is er nooit geweest.

Dit is de griffier eigenlijk, voor dit deel van het gesprek. Ze gaan opnieuw in op de wereldorde, en noemen het Balfour rapport van 1926. Hij zegt:

“Hij beschouwde zijn conclusies als allemaal vervat in het Balfour rapport van 1926, dat per slot van rekening de basis van de huidige positie was. Hij ging door met te zeggen dat in de gebieden (dominions) een indruk bestond dat het statuut van Westminster met tegenzin gegeven was” –

Met tegenzin gegeven. Dat is een statuut, iets anders dat mensen zouden moeten lezen.

“Niets kon verder van de waarheid afliggen, zoals hij uit persoonlijke kennis kon zeggen.”

Onderaan pagina 223, het zegt:

“Een vijfde Canadese spreker noemde dit. Hij kon zich een situatie voorstellen waarbij een dominion betrokken zou kunnen worden in een oorlog, zonder betrokkenheid van andere delen, bijvoorbeeld een conflict tussen Japan en de Verenigde Staten, waarin Canada mogelijk betrokken kon worden.”

Onthoud, dit was voor de Tweede Wereldoorlog, vóor Pearl Harbor. Op pagina 221 zegt het:

“Dit ontwerp van het gemenebest als de kern van een systeem van wereldregering werd vanuit verschillende gezichtspunten besproken, zowel in de sessie van die ochtend als in de twee volgende bijeenkomsten van de commissie”.

Dus, daar ben je, begrijp je, het Britse Gemenebest moest de kern van een wereldregering zijn. Zij creëerden de League of Nations, die transformeerde in de Verenigde Naties. En onthoud dat iedere grote media mongool op de planeet aanwezig was op deze specifieke –en andere bijeenkomsten die ze hebben, want zij zijn jouw propagandisten, die mensen inter-generationeel trainen richting globaal bestuur –hun globale regering.

Nu, veel mensen, weet ik zeker, zien dit als een geheel natuurlijke ontwikkeling, en iets om naar toe te werken, als zij de redenen geloven, of dat de oorlogen, zoals deze in geschiedenisboeken worden gegeven, veroorzaakt werden door de oorzaken die zij jou vertellen. Maar echt, je kijkt naar de top magnaten op de planeet, wiens beginselen teruggaan naar de oude ridders, toen zij landen plunderden. Zij creëerden daarna bedrijven, zoals de Britse Oost India Compagnie, die dit alles heeft opgezet.

Zij krijgen al de echte gelovigen voor zich aan het werk richting een globale regering, als ze tegen het einde ervan een kleine draai aan de staart geven. De werkelijke reden. We weten wat de echte reden zal zijn en gelukkig krijgen we daarover stukjes informatie van andere spelers uit de aristocratie, zoals Bertrand Russell, en [Charles] Galton Darwin.

Het gaat verder op andere pagina’s; de plannen voor Australië, inclusief beleid voor immigratie, dat een tijd in beslag zou nemen om te introduceren, terwijl zij het publiek zouden conditioneerden om de in die tijd niet-witte immigranten binnen te laten. Zij zouden beginnen hen langzaam binnen te brengen, over een lange periode, vanuit India en daarna zelfs uit Arabische landen. 1938. Zij hadden zelfs de opzet van de westkust van Canada voor Chinese immigranten, want zij wisten destijds, dat ze uiteindelijk China zouden opzetten.

In dit boek wordt ook vermeld dat China uiteindelijk een grote economische macht zou worden. Zij wisten het want zij hadden al mannen als Bertrand Russell in China werken om te helpen de Communistische Partij op te zetten, om nationalisme te creëren, dat je moet creëren voordat je communisme creëert, voordat je dictatorschap hebt en voordat je uiteindelijk terechtkomt bij een nieuwe weg. De derde weg, zoals het genoemd wordt.

Dit is een proces. Als je Plato’s boeken leest en boeken van andere Griekse filosofen, gaan ze door het proces heen, van éen type systeem naar het volgende, als een formule. Ze zeggen dat democratie altijd eindigt in dictatorschap.

Nu moet aangetekend worden dat zij op deze bijeenkomst praatten over het opzetten van subregio’s, die stil maar efficiënt zouden werken en goed gefinancierd zouden zijn, in de richting van het bijeenbrengen van die regio’s, in dezelfde vorm als de rest van de wereld bij elkaar gebracht zou worden. Degenen die zich meer verzetten zouden er langer over doen, en met meer propaganda die hen gegeven werd. Zij zouden economisch en politiek en legalistisch verbonden worden op een dergelijke manier dat zij geen andere optie zouden hebben dan mee te gaan met dit nieuwe systeem.

Zij creëerden het Institute for Pacific Relations – dat is een tak van het Royal Institute of International Affairs en het Council on Foreign Relations – om aan het Verre Oosten te werken. Zij hebben ook andere gecreëerd, allemaal samen geweven, ingewikkeld als een groot spinnenweb.

Op pagina 276 staat “Het Gemenebest van de Toekomst”.

“Het antwoord op de slotvraag van de agenda van de conferentie, of er uit de discussies een nieuwe conceptie van het gemenebest was ontstaan, moet in de natuur der dingen een persoonlijk antwoord blijven. De griffier van de commissie heeft de verschillende denkbeelden, die aan de pool van profetie en praktische politieke ideeën hebben bijgedragen, neergeschreven. Wat volgt is een distillatie van die pool, maar éen, die onvermijdelijk gekleurd is door de persoonlijke mening van de schrijver. Eén gedelegeerde zei met onbeantwoordbaar realisme, dat de toekomst van het gemenebest afhankelijk zou zijn van de uitkomst van de volgende Europese oorlog.”

Zij wisten dat het ging gebeuren, want de Council on Foreign Relations en het Royal Institute of International Affairs -volgens [Carrol] Quigley- hielpen hen om al de propaganda op te trommelen en de angst aan de gang te houden om Brittannië erin te betrekken. Al de topmannen van de dagbladen waren lid.

Zij vertelden het Britse publiek veel leugens, zorgden ervoor dat zij greppels groeven in de straten in de steden en allemaal gasmaskers droegen omdat zij dachten dat ze vergast gingen worden. Het was allemaal een grote leugen, volgens Quigley.

“Enkele anderen echter, en zelfs hij, waren niet bereid te speculeren over wat die uitkomst zou zijn als een Europese oorlog zóu uitbreken. Terwijl de conferentie gehouden werd onder de schaduw van een dreigende oorlog in Europa, waren haar discussies over de toekomst van het gemenebest gebaseerd op de enige veronderstelling waarop het winstgevend was om door te gaan; dat bestaande trends óf toegestaan zouden worden voor een periode zonder oorlog, waarin ze zichzelf uitwerken, óf anders zou bewijzen sterker te zijn dan zelfs die incalculeerbare nieuwe krachten die opgezet zouden kunnen worden door een algemene oorlog.

De discussies op de conferentie inspireerden één observeerder van een toekomstig gemenebest tot een visie van een toekomstig gemenebest :” niet statisch maar dynamisch”, om de uitspraak van een Iers gedelegeerde te lenen, “dynamisch in zichzelf door het stap voor stap uitwerken van het principe van zelfbestuur, die het aantal van zijn eigen gekozenen (elect) bestendig zal verhogen,” -

Interessant, he? “de eigen gekozenen”.

“en door dynamische kracht te verkrijgen, zonder buitenaf, door het vinden van haar inspiratie in idealen die breder zijn dan zichzelf , en die alleen op een wereldschaal tot wasdom kunnen komen. Individuele vrijheid en groepsvrijheid gebaseerd op verantwoordelijkheid, vrede als de voorwaarde van vrijheid, die broederschap van alle rassen, kleuren en geloven. Met de vooruitgang op dit pad zullen nieuwe problemen naar boven komen.”

Want zij wisten toentertijd, dat zij de wereld gingen integreren en multiculturaliseren. Want de elite aan de top, begrijp je, die echt de bazen zijn, zien het landvolk van alle mensen gewoon als een grote pool van arbeid. Persoonlijk maakt het hen niet uit welke kleur jij denkt dat je bent.

Zij geloofden ook in een systeem waarin het individu de wereldstaat zou dienen. De wereldstaat dienen –dat zou jouw doel in het leven zijn. Zij wisten dat bij de voortgang op dit pad nieuwe problemen zouden ontstaan, door conflicten tussen verschillende culturen die samenkomen. Het zou een lange periode duren om het te doen, maar zij dachten dat het gedaan kon worden. Hun data zijn zo goed als juist – de 21^e eeuw.

“Met zijn vooruitgang op dit pad, zullen nieuwe problemen ontstaan. De vermenigvuldiging van soevereine staten in zijn midden, waar landen nog niet geschikt zijn voor zelfbestuur en nog geen volledig natieschap hebben verkregen, en degene die al zelfbestuur hebben, nieuwe verantwoordelijkheden op zich nemen, zal nieuwe raadsels in constitutionele relaties laten ontstaan en de bestaande problemen bij het construeren van uniforme en universele mechanismen voor samenwerking in buitenlands beleid en defensie vergroten.

Boven alles zal de opkomst van de niet-witte landen tot zelfbestuur, verbonden aan het natuurlijke verloop van wereldgebeurtenissen, raciale en intercontinentale vragen laten groeien en op de voorgrond brengen in de problemen van het gemenebest .

Nieuwe denkwijzen zullen noodzakelijk worden. Een terzijde leggen, zonder twijfel, van de stilzwijgende aanname, waarover een Indiase gedelegeerde klaagde, dat de Britse landen een goddelijk doel te vervullen hebben en meer bij te dragen hebben dan andere landen aan de voorraad praktische kennis over rassenrelaties.

Een terzijde leggen ook, in de uitspraak van de gedelegeerde van het Verenigd Koninkrijk, van de neerbuigende minzaamheid en de denkwijze aan twee kanten, die de ander altijd van iets boosaardigs verdenkt. De vermenigvuldiging van staten binnen het gemenebest zelf roept de vraag op of dit misschien in de toekomst niet zal toenemen als nieuwe leden van buiten ingelijfd worden.

De gedelegeerden pakten de praktische problemen bij deze koers niet tot in detail aan. Zij geloofden zonder twijfel, met een Iers lid, dat de Britse landen verder moeten gaan op hun eigen weg voordat zij anderen in hun midden uitnodigen. Bovendien zagen veel mensen de mogelijke toekomstige absorptie van vreemde landen eerder in een proces van assimilatie dan inlijving.

Het gemenebest is een miniatuurwereld en bevat mensen van iedere kleur en van alle continenten. Terwijl het zijn eigen bestemming uitwerkt, zal de wereld, waarvan het deel is, met dezelfde problemen op een grotere schaal worstelen. In een conclusie die een lid van de conferentie op een publieke bijeenkomst, na de conferentie zelf uitsprak: het gemenebest zou een voorbeeld voor de wereld moeten zijn in wat het zou wensen dat de wereld wordt. (of what it would wish the world to be)

Is het te ver door gefantaseerd, dat stapsgewijs het gemenebest en die delen van de wereld die zo ver gevorderd zijn in de kunst van zelfbestuur, of verder, geassimileerd zullen raken? De orde van het gemenebest, kunnen we vermoeden, is slechts een pad naar een wereldorde. De discussies van de conferentie stellen voor dat deze stapsgewijze assimilatie zou kunnen plaatsvinden in economische en ook in politieke sfeer.”

Zij wisten dit. Dit is hier nogal zwak opgeschreven. In hun andere boeken gaan ze hier met meer detail op in, en alle verschillende subgroepen die zij hebben – er zijn er honderden die hieraan feitelijk verbonden zijn. Het was kolossaal in zijn tijd, deze organisatie, en het is tegenwoordig veel groter. Zij gaan verder te zeggen dat het Britse Gemenebest uiteindelijk zou verdwijnen omdat het zijn nut vervuld had.

Achterin het boek vermelden ze alle leden die aanwezig waren, van alle landen. Het is waard om op te schrijven als je enkele van hun boeken wilt lezen, je kunt hun boeken verkrijgen bij:

Royal Institute of International Affairs

Chatham House

10 St. James Square

London

SW1

Je hebt ook een tak in New York, voor de CFR en dat is het Pratt House of het Pratt Building.

In deze organisatie zaten alle leiders van de Fabian Society. Het had al de zogenaamd uiterst rechtse leiders erin. Het is allemaal een grote club aan de top. Al de grote media mongolen waren aanwezig. Zij vormen de wereld. Zij voorspellen de toekomst door het waar te maken (making it happen). Omdat zij al de problemen vooraf uitgewerkt hebben, hebben zij geen problemen mét problemen als deze zich voordoen. Zij hebben het allemaal voorzien, begrijp je. Het is de complete integratie van de planeet.

Zij gaan in op een wereldrechtbank, die uiteindelijk voor de gehele planeet gebruikt zou gaan worden. Het zou als een soort criminele rechtbank beginnen voor tirannen, maar het zou zich ontpoppen als hoofdzakelijk de enige gouvernementele rechtbank op de planeet.

Oud materiaal, dat een lange tijd nodig had om te plannen en aan te werken, en zijn ideeën vanuit duizenden bronnen aan de generaties te verkopen, die opgegroeid zijn sinds deze specifieke bijeenkomst gehouden werd – een van vele, vele, vele bijeenkomsten.

En daar heb je dat stuk ervan.Het Britse Gemenebest was initieel opgezet als de kern van wereldregering. Zij hebben geen problemen om daarover te praten. Zij hebben geen problemen om toe te geven dat de League of Nations, die de Verenigde Naties werd, gemodelleerd was op het systeem en geleid werd door dezelfde mannen werkelijk, en er is niets veranderd. En boven deze groepen zijn er hogere groepen, de Bilderbergers, de Club van Rome.

De Club van Rome houdt zich voornamelijk bezig met depopulatie (ontvolking), maar door het tegenovergestelde te zeggen van waar ze echt op uit zijn, een geplande wereld. De Bilderbergers hebben al de top mongolen daar. Toekomstige Presidenten en Eerste ministers worden door hen uitgenodigd om aanwezig te zijn – dat is waarom je weet dat zij een eerste minister gaan worden, of een president. De Koningin (of haar vertegenwoordigers) is aanwezig op iedere bijeenkomst, en al de grote bankiers.

Onthoud wat H.G. Wells zei. Hij zei: “We moeten degene die verstand hebben van economie in deze federatie binnenbrengen”. Dus brachten ze grote bankiers binnen. Daarom moest het grote banksysteem, dat onze levens werkelijk leidt, binnengebracht worden.

En aan de top heb je een aristocratische elite, die de wereld al voor een lange, lange tijd leiden. Zij zijn psychopathisch. Wij weten waar zij op afstevenen. Zij hebben veel werkers die voor hen werken, beneden zich, in conferentie, waarvan velen van hen denken dat zij werken voor de verbetering van de mensheid. Maar degenen aan de top kunnen het niet helpen dat zij zichzelf zo af en toe weggeven.

Als je een gecontroleerde wereld ontwerpt en je realiseert je dat hun antwoord op raciale problemen, culturele problemen en al de andere, is om fundamenteel nieuwe soorten van mensheid te onderwerpen, genetisch uiteindelijk, om hen aan de top beter te dienen, dan zal iedereen misschien stoppen om met elkaar te vechten en zien wie hun gemeenschappelijke vijand werkelijk is.

En zij zullen hen vinden in hun eigen mensen aan de top. Hun eigen topmensen, de psychopaten in dit systeem van geld, rijkdom, dat is macht in het systeem – zijn psychopaten. Er is niet zoiets als “arme jongen verlaat het ghetto en maakt het”, zoals het oude Rothschild verhaal. Het is een aardig klein verhaaltje voor de kinderen maar het staat zo ver af van wat waar is.

Dus voordat ik dit boek neerleg, zal ik nog een klein stukje voorlezen uit het voorwoord. Het zegt:

“Dit boek is ontworpen als aankleding van een officieel rapport van de tweede conferentie van Britse Gemenebest relaties, die gehouden werd op Lapstone, dichtbij Sydney, in September 1938. De conferentie was groter in aantallen en ik denk misschien meer representatief van karakter dan de Toronto Conferentie van 1933.

Wij van het Australian Institute zijn zeer verheugd dat onze uitnodiging om de conferentie in Australië te organiseren, aangenomen is, en nog meer dat zoveel voorname mannen de verschillende delegaties hebben bijgewoond. De conferentie in Australië werd alleen mogelijk gemaakt door de genereuze steun die we van overheden van het gemenebest ontvangen hebben, en van de staat van New South Wales, en eveneens van de Carnegie Corporation en de Rhodes” –

Dat is Cecil Rhodes.

“[Rhodes] gevolmachtigden. Ik wens namens het Australian Institute, en namens al de leden van de conferentie, mijn grote dank uit te spreken voor deze steun.”

Dus hier is technisch gesproken een groep, massaal, massaal. Het is een berg, die gefinancierd wordt door de grote bedrijven. Daarom zijn de corporations (grote bedrijven) en foundations in de eerste plaats opgezet, om een wereld te leiden; om die organisaties te financieren, die zij zouden creëren of overnemen om bepaalde sociale beleidspunten wereldwijd te voort te stuwen. En zij werden ook gefinancierd door de landen van het gemenebest. Interessant he, voor een non-gouvernementele organisatie die jouw toekomst plant. Het stelt helemaal correct dat het geen politiek bedrijft; het bespreekt haar sociale vorderingen niet, want het is een plan. Het is een plan. Het is een agenda. Je kunt er niet over discussiëren, het is een plan, begrijp je.

Op de vorige pagina staat: “het Britse Gemenebest en de vorderingen in de toekomst van de tweede niet-officiële conferentie van Britse Gemenebest relaties, Sydney, 3-17 september 1938.” (Een van vele)

Een andere myriade die er aan werkt is een club die de Empire Club heet. Iedereen die iemand is in een land, in zaken, zal proberen lid te worden. En zij hebben wederom, de leden van het Royal Institute of International Affairs en de CFR, die rondgaan als belangrijke sprekers, als gasten van de clubs van het gemenebest en de verschillende andere organisaties. Deze myriade eronder die onze levens regeren.

Op pagina 49 van hetzelfde boek, het was hier (dit rapport was opgesteld door Professor Scott):

“Een studiegroep in Victoria B.C kwam, na het benadrukken van de importantie van relatieve levensstandaarden in deze kwestie, tot de conclusie dat er geen beperkingen waren; Brits Columbia kon en zou een aanzienlijk groeiende populatie van Aziatische origine ondersteunen”.

De reden daarvoor was dat zij China uiteindelijk zouden opzetten, in de toekomst, om de belangrijkste producent van de planeet te worden en zij zouden de man van de middenklasse nodig hebben; een geschoolde klasse om import en export en zo te leiden.

Niets gebeurt per ongeluk begrijp je. Alles is zo ver in de tijd gepland, en mensen groeien op en weten nooit dat zij door een lange termijnplan leven. Dat is de echte wereld waarin we leven. Vele van de groepen die dit tot bestaan helpen brengen, denken dat zij voor het grotere goed werken. Zij worden allemaal gebruikt, want de hogere groep die alle zijden van alles leiden, hebben ons al verteld wat zij met ons willen doen.

We zien het zich om ons heen vormen, de totalitaire staten. We worden een groot globaal totalitair gevangenkamp, met een geplande toekomst, een depopulatie-programma; komend uit dit prachtige ei, dat uit het embryo van de League of Nations kwam, en nu de Verenigde Naties is. De grote stok begint naar buiten te komen en we zien de strijdkrachten binnenkomen. Dit moet een zeer efficiënt geleide wereld worden. Zij besloten lang geleden dat zij ieder conflict uit de weg zouden ruimen. Zij bedoelden ál het conflict, rechtstreeks tot aan man en vrouw. Zij zouden het huwelijk vernietigen –het zou verouderd zijn. Het is allemaal zo goed als geformuleerd en voltooid.

We hebben niet te maken met kleine clubs hier, die wenslijstjes maken en overheidssubsidie krijgen om dat te doen en die elkaar op exotische verre plaatsen ontmoeten. Zij plannen de toekomst. Zij hebben de middelen om het te implementeren door middel van propaganda, aangezien al jouw toptijdschriften en kranten mannen aanwezig zijn, én de internet jongens. Zij verkopen onze cultuur aan ons en waarderen het op en blijven het opwaarderen, net als je een virusprogramma op je computer opwaardeert. Dat is de echte wereld waarin we leven. Een geplande samenleving.

Dan, als je begint met het leven zelf te devalueren, het was een “moest gebeuren” (a must be), begrijp je. Je kunt geen toekomstige verschrikkingen toestaan, nieuwe typen menselijke wezens die gecreëerd worden, mensen gemaakt voor een taak, intelligent design (ID), tenzij je ongevoelig bent geworden voor wat het is om een mens te zijn in de eerste plaats.

Iedereen heeft dat programma gekregen door de manier waarop de presentaties over abortussen aan ons verkocht zijn en wetenschap met zijn hype over hoe geweldig het is dat we al deze organen hebben om levens te redden, en misschien zal stamcelonderzoek ons allemaal redden, verder op de weg (“down the road”). Dat is altijd een grote wortel voor ons zodat we er in mee gaan, terwijl ze nog meer verschrikkingen over ons brengen, totdat wij onszelf hebben ontmenselijkt en onze zelfwaarde verminderd als we toestaan dat het anderen wordt aangedaan. Als zij op jouw deur komen kloppen – wie is er om voor jou op te komen?

Ze zeggen dat de weg naar de hel geplaveid is met goede intenties. Dat is volledig waar voor de velen van hen die tot stand helpen brengen van wat zij denken dat een utopie gaat worden voor iedereen. Zij zijn zo naïef en ongelovig in het feit dat er mensen zijn die zo goed kunnen doen alsof, zo goed kunnen acteren dat zij erom geven, aan de top van deze boom, maar die in werkelijkheid een groot deel van de planeet willen elimineren.

Arthur C. Clarke, die ik een paar keer genoemd heb, schreef een soort scenario uit van dit systeem, in allegorische vorm. Beginnend bij “2001” om het allemaal groots te starten; de volgende grote duw; “2010” voor het completeren van het meeste ervan. Dan neemt hij je in zijn laatste boek “3001” mee op een reis in de toekomst waar het aantal mensen op de planeet gedaald is tot een miljard mensen en zelfs dan klaagt éen van de karakters in het boek dat het er teveel zijn.

Het is een gechipte samenleving. Het heeft ook de directe gedachte-tot-gedachte controle apparatuur, waarvan we weten dat het besproken werd op de Loyola Universiteit, met een hersenimplantaat voor controledoeleinden.

Deze jongens verzinnen deze dingen niet. Zij krijgen de feiten van het plan en zij schrijven er verhalen omheen die jonge mensen fascineren. Iedereen is gefascineerd door science-fiction als zij jong zijn. Het is voorspellend programmeren, zodat als het werkelijk gebeurt in jouw leven, het vertrouwd voor je is. Je accepteert het zonder vragen te stellen als een normale voortgang.

We staan tegenover ongeveer alles wat we als vanzelfsprekend aannemen. Alle instanties en organisaties die je in kleine nieuwsberichten kort genoemd hoort worden, zijn non-gouvernementele organisaties. Ongekozen mensen en vertegenwoordigers van deze organisaties leiden jullie levens, vanuit álle bronnen, voornamelijk van media en marketing. Marketing is een van de grootste gereedschappen die zij moeten gebruiken, in samenwerking met televisie en alle reclame. Zij verkopen ons voortdurend ideeën, constant.

We hebben ook geheimhouding onder de schijn van nationale en internationale veiligheid, met geavanceerde technologie, daarom wordt aan het publiek nooit verteld –nooit, ooit verteld – wat zij werkelijk hebben, tot 50-80 jaar later. Dan is het verouderd, in feite, als het publiek ermee vertrouwd raakt. Zij zijn op dat moment tot hoger geavanceerde technologie overgegaan.

Er zijn drie niveaus van technologie in gebruik, ten allen tijden. Er is een niveau van professorschap naar beneden, die alles geloven wat hen verteld wordt. En het publiek gelooft alles wat ze in de wetenschappelijke tijdschriften leest –ze zijn nét begonnen te werken aan iets en misschien, in de toekomst zullen ze in staat zijn om, enzovoort. Dan is er het niveau van de CIA, Mossad, MI6, waar ze geavanceerde apparatuur hebben. In de jaren ’50 heeft Nick Begich ons dat laten zien, de CIA had de technologie die direct stem tot schedel informatie tot in het midden van je hoofd kon brengen, op oogafstand, en je kon het speeltje in je zak stoppen. Het is antiek spul vergeleken met de standaarden van vandaag.

Het hele vliegende schotel scenario was een dekmantel zodat de regering de verdomde dingen kon maken, door de media in gang te zetten en zelfs frontgroepen om het hele alien onderwerp op te starten, “wel, het moeten wel aliens zijn, want wij hebben ze niet”. En zo makkelijk was het om de aandacht af te leiden van zwarte budget (geheime) projecten.

Onthoud, er is altijd een goede reden die aan het publiek wordt gegeven en dan is er de werkelijke reden, die hen nooit verteld wordt. Dat is de manier waarop je het publiek leid. Dat is waarover Francis Bacon, en Machiavelli en andere adviseurs van koningen en koningen over praatten.

Het is het beste om het publiek niet het werkelijke doel achter wetten, instituten en bewegingen te vertellen. Zoals ik zeg, je wilt de kinderen niet bang maken, en zo wordt er naar ons gekeken. Nu zijn er teveel kinderen, volgens hun, en we hebben geen functie meer en we zouden feitelijk onbeheersbaar kunnen worden als we niet genoeg brood en circussen krijgen, waar Huxley over praatte.

En zij zijn van plan om met alles om te gaan, terwijl zij deze wereld ten val brengen. Terwijl het één wordt, gaan we de horrorshow binnen, niet allemaal lachende gezichten. We krijgen economische depressies. Ons hele leven moet gereguleerd worden. Alle energiebronnen zijn ons volledig uit handen genomen. En binnenkort zal het verboden worden om te proberen je zelf te verwarmen om te leven en te overleven in een winter, tenzij je hun bestemde benzine gebruikt, en nadat je een inspectie van je huis hebt gekregen om te zien of het geschikt is om deze benzine te gebruiken. Dit is hier in Canada al gebeurd. Je zult waarschijnlijk opgehangen, uit elkaar getrokken en gevierendeeld worden als je hout probeert te gebruiken, in een houtoven, want dan zul je onafhankelijk zijn van het geldsysteem – het winstsysteem dat jou in schrijnende armoede houdt of zal houden.

Je zult belast worden voor iedere BTU die je gebruikt. Je zult gaan bloeden voor iedere kleine Watt elektriciteit. En je word nu getraind. De VN zegt dat we getraind moeten worden. We moeten het publiek trainen om te minderen en minder en minder en terwijl zij ons trainen, zullen de elektriciteitskosten en de kosten van alle energie explosief stijgen.

De globale plantage is onderweg. De voedselbronnen van de wereld zijn uit handen van het publiek in de meeste landen. Wat er voor het publiek overblijft, is gemodificeerd door wetenschappers die in geheime afspraken met regeringen werkten – dat is nu toegegeven. En dit zijn dezelfde jongens die ons een prachtige wereldorde binnenbrengen, waarin we geacht worden te marcheren met de ballonnen, springend en huppelend, gaily (onvertaald), als je dat woord nog kunt gebruiken, zoals naïeve kleine kinderen, terwijl de rattenvanger ons naar utopia leidt, wat in werkelijkheid Dante’s Inferno is.

Het is een grote schok voor mensen die denken dat hun landen nu pas overgenomen zijn, een grote schok. Terreur, hype, angst, om te denken dat je zojuist overgenomen bent. Je werd geboren in een tijd dat het werkelijk al overgenomen was.

In het boek dat ik zojuist voorlas, praatten zij over de voorloper en het opzetten van een systeem, dat NATO werd, dat zich heel dicht zou verbinden met Brittannië en de Verenigde Staten en Canada, en uiteindelijk de rest van Europa.

Verdiep je in het werk van Karl Marx die zijn Communistisch Manifest schreef, - wel, niet zíjn manifest, want hij schreef gewoon wat hem gezegd werd. Maar hij schreef het in Londen en hij werd gesponsord door de grote foundations om dit te doen. De rijkste bedrijven op de planeet financierden hem om het te schrijven. En daarin zegt hij, in de negentiende eeuw, dat de wereld die zij tot leven zouden brengen uit drie grote blokken zou bestaan: een verenigd Europa, de verenigde Amerika’s en een Pacific Rim (onvertaald) gebied, allemaal met provinciale overheden. Provincies, begrijp je, onder een super wereldregering.

Als je denkt dat het allemaal nog steeds toeval is, ga terug naar dromenland, volg regenbogen, misschien vind je aan het eind een boosaardige kabouter met een pot met goud. Zorg dat je een buitenlichamelijke ervaring krijgt, speel met je chakra’s, wens het allemaal beter, zoals wij tegen onze kinderen zeggen als zij hun knieën schaven. ‘Waarom wens je het niet allemaal beter? Sluit je ogen en wens het allemaal beter.”

Het hele New Age fenomeen heeft de geesten van miljoenen mensen ontwapend. De circussen en de sporten hebben het meeste van de rest ontwapend.

Ze zeggen, er is niets nieuws onder de zon. Misschien, behalve de geavanceerdheid in psychologie op massale schaal, gekoppeld aan zulke massamedia. Maar de technieken zijn oud, dat is waar. Het zijn zeer oude technieken die antieke culturen samenbrachten. Als een geldsysteem nooit tot bestaan gebracht was, zou je over een lange periode integratie van alle mensen krijgen. Jonge mensen vinden het niet belangrijk wat voor kleur iemand heeft als hun hormonen werken, helemaal niet. Je zou een natuurlijke integratie hebben zonder conflict over een lange periode. Het is in andere landen ook gebeurd.

Toen de Schotten in Schotland binnenkwamen, leefden de Pics daar al, en er is geen vermelding van oorlogen. Er vonden kruislingse huwelijken plaats en geleidelijk assimileerden zij in de Schotten. Dat is in vele andere landen ook gebeurd.

Alleen als er geld achter zit (want zij hebben het gebiedende van tijd. Zij leiden het volgens businessplannen), brengen ze brute strijdkrachten binnen om de dingen dwingend verder te brengen. Of zij gebruiken en betalen voor massale immigratie om binnen te komen om conflicten te creëren. Als mensen in kleine aantallen binnenkomen, in welk land dan ook, mixen zij zich langzamerhand. Ze vermengen zich en passen zich aan.

Het beleid om mensen in grote steden in specifieke gebieden te stoppen is een vorm van getto creatie om hen gescheiden te houden. Het helpt hen niet om te verspreiden en in het systeem te integreren. Want begrijp je, misschien kunnen zij dat conflict op een dag gebruiken als het hen uitkomt.

En die dag zal komen als zij beginnen met het geldsysteem te laten crashen. Iedereen kan nét rondkomen, begrijp je, in drukke steden, zolang het geld voor iedereen stroomt. Als het moeilijk wordt om de huur te betalen, is iedereen bezorgd. Conflicten starten en mensen trekken zich terug in de oorspronkelijke groepen en vechten met elkaar. De grote jongens rekenen erop dat dit soort dingen gebeuren zodat ze de brute strijdkrachten in kunnen zetten voor het nieuwe systeem.

Dus vecht niet met elkaar. We moeten boven alles daarvan uitstijgen. En laat goede sprekers de emoties niet tot een dergelijke hoogte opvoeren, dat het normale volk tegen het andere normale volk gaat vechten, ongeacht hun kleur, geloof of wat dan ook. Daar rekenen ze ook op, begrijp je.

Als je het grote plaatje ziet dat we zien. Ik zie de bevolkingen van de wereld met dezelfde verschrikkingen geconfronteerd worden. Een niet-denkende toekomst voor wat er over zal zijn van wat we mensheid noemen, op de lagere niveaus en dat is de meerderheid. Een staat van nooit in staat zijn om te zeggen: “ik denk”. Het zal ondenkbaar zijn om jezelf als een afzonderlijk individu waar te nemen, zoals ons is verteld.

Het boek waaruit ik citeerde is zeker tot bepaalde hoogte witgewassen, maar het laat je in ieder geval al de groepen zien, links en rechts, al de mensen die teruggingen naar huis en beweerden dat zij er voor de werkende klasse waren. De lords waren daar ook aanwezig, verschillende lords, en zij gaan terug en praten tegen hun eigen soortgenoten en gniffelen met elkaar over hoe ze het publiek, of de mensen, weer bedrogen hebben en hoe ze hen allemaal aan boord hadden gekregen. Begrijp je, allemaal “on board” en “on track” (op het spoor) van dezelfde agenda. Altijd met de belofte van een betere wortel aan het einde van de weg, het faalt nooit.

Het was een saaie lezing voor mij om dit oude boek te lezen. Toch zijn dit de boeken die je moet doorworstelen en wakker blijven, om tot het begrip te komen dat het noodzakelijk is om hier niet frontaal tegen te vechten op de manier die zij van je verwachten, maar om een andere richting in te gaan. De koers komt met het begrijpen van wat er werkelijk gebeurt. Zij verwachten dat mensen hun horens tegen hen op zullen zetten. Zij zijn meesters van het schaakbord met twee kanten. Wij moeten een andere weg vinden die niet door hun gepland is. Je kunt met deze karakters niet het dialectische spel spelen.

Van Hamish en mij is het welterusten en moge je god of je goden met je zijn.

SONG

Vertaling: HK, juni 2007